گروه نرم افزاری آسمان

زیارت چهارم


الکافی به نقل از حسین بن ثُوَیر : من ، یونس بن ظَبیان ، مُفضَّل بن عمر و ابو سَلَمه سَرّاج ، نزد امام صادق علیه السلام نشسته بودیم و یونس که از همه ما مُسن تر بود ، با امام علیه السلام سخن می گفت . او به امام علیه السلام گفت : فدایت شوم! من در مجالس این قوم (یعنی بنی عبّاس) ، حاضر می شوم . در آن حال ، چه بگویم ؟ امام علیه السلام فرمود : «اگر در مجلس آنان ، حاضر شدی ، چون ما را یاد کردی ، بگو : خدایا ! آسایش و شادی را به ما بنما ؛ که در این صورت ، به هر چه خواهی ، می رسی» . گفتم : فدایت شوم! من ، حسین علیه السلام را خیلی یاد می کنم . چه چیزی بگویم ؟ امام علیه السلام فرمود : «بگو : درود خدا بر تو باد ، ای ابا عبد اللّه ! . این را سه بار می گویی ، که سلام ، از دور و نزدیک ، به او می رسد ». سپس فرمود : «ابا عبد اللّه الحسین علیه السلام ، چون در گذشت ، آسمان های هفتگانه و زمین های هفتگانه و هر چه در آنها و میان آنها بود ، بر او گریستند ، و هر کس از مخلوقات پروردگارمان که به بهشت و دوزخ در می آید و آنچه دیده می شود و دیده نمی شود ، بر ابا عبد اللّه الحسین علیه السلام گریسته است ، مگر سه چیز که بر او گریه نکردند» . گفتم : فدایت شوم! این سه چیز ، کدام اند ؟ فرمود : «بصره ، دمشق و خاندان عثمان که لعنت خدا بر ایشان باد ، بر او نگِریستند ». گفتم : فدایت شوم! من ، می خواهم او را زیارت کنم . چه بگویم و چه کار کنم ؟ (1) فرمود : «هنگامی که نزد ابا عبد اللّه علیه السلام آمدی ، بر کناره رود فرات ، غسل کن . سپس لباس های پاکیزه ات را به تن کن و پابرهنه برو ، که در حرمی از حرم های خدا و پیامبرش هستی و پیوسته ، تکبیر و تهلیل بگو و تسبیح و حمد و تعظیم خدا را به جای آور و بر محمّد و خاندانش ، درود فرست تا به درگاه حائر برسی . سپس می گویی : سلام بر تو ، ای حجّت خدا و فرزند حجّت او ! سلام بر شما ، ای فرشتگان خدا و زائران قبر فرزند پیامبر خدا ! آن گاه ، ده گام بردار و بِایست و سی تکبیر بگو و به سوی او برو تا به رو به روی صورتش برسی و رو در روی آن ، قرار گیری . سپس قبله را میان دو شانه خود قرار می دهی و می گویی : سلام بر تو ، ای حجّت خدا و فرزند حجّت او ! سلام بر تو ، ای کُشته راه خدا و فرزند کُشته او ! سلام بر تو ، ای خون خدا و فرزند خون خدا ! سلام بر تو ، ای خونِ انتقام گرفته نشده خدا در آسمان ها و زمین ! گواهی می دهم که خون تو ، در سرای جاوید ، آرام گرفت و سایه های عرش در برابر آن ، به هم آمدند و همه مردمان ، بر آن گِریستند ، و نیز همه آسمان ها و زمین های هفتگانه ، و هر چه در آنها و میان آنها بود ، و هر کس از آفریدگان پروردگارمان که به بهشت و دوزخ ، در می آید ، و آنچه دیده می شود و آنچه دیده نمی شود . گواهی می دهم که تو ، حجّت خدا و فرزند حجّت اویی . گواهی می دهم که تو ، کُشته راه خدا و فرزند کُشته اویی . گواهی می دهم که تو ، انتقام گیرنده خدا و فرزند انتقام گیرنده اویی . گواهی می دهم که تو ، خون تاوان گرفته نشده خدا در آسمان ها و زمینی . گواهی می دهم که تو ، [ پیام خدا را ] رساندی و خیرخواهی نمودی و وفا کردی و به کمال رساندی و در راه خدا ، جهاد کردی و برای عقیده و هدفت ، راهِ شهادت را پیمودی و شهید و شاهد و مشهود گشتی . من ، بنده خدا و وابسته تو ، و در طاعتَت ، و میهمان تو هستم . منزلت والا در نزد خدا و استوارگامی در هجرت به سوی تو را خواستارم ، و نیز راهی بدون اضطراب برای وارد شدن به سرپرستی تو ، که به آن ، فرمان یافته ام . هر کس خدا را بخواهد ، از شما آغاز می کند . خداوند ، دروغ را با شما روشن می سازد و روزگار سخت را با شما دور می کند . خداوند ، با شما می گشاید و به پایان می بَرَد ، و با شما ، هر چه را بخواهد ، محو می کند و هر چه را بخواهد ، استوار می دارد و با شما ، طوق ذلّت را از گردن های ما ، باز می کند و با شما ، انتقام خون هر مؤمنی را می گیرد ، و با شما ، زمین ، درختان خود را می رویانَد و با شما ، درختان ، میوه می دهند و با شما ، آسمان ، باران و روزیِ خود را فرو می فرستد و با شما ، خداوند ، گِرِه از کارها می گشاید و با شما ، باران را نازل می کند ، و با شما ، زمینِ بر دوش کِشنده پیکرهایتان ، استوار می ایستد و کوه هایش آن را از جنبیدن ، باز می دارند . اراده خدا در تقدیر امور ، نزد شما فرود می آید و از خانه های شما ، بیرون می آید ، و نیز تفصیل احکام صادر شده بندگان . لعنت بر امّتی که شما را کُشتند ، و [ بر ] امّتی که با شما مخالفت کردند ، و [ بر ]امّتی که ولایتتان را انکار کردند ، و [ بر ] امّتی که بر شما غلبه کردند ، و [ بر ] امّتی که دیدند و [ برای یاری شما ]حاضر نشدند ! ستایش ، ویژه خدایی است که آتش را جایگاه آنان کرد و چه بد وارد می شوند و چه بد جای ورودی است ! و ستایش ، ویژه خدای جهانیان است ، و درود خدا بر تو باد ! ای ابا عبد اللّه ! من از مخالفانت ، به خدا بیزاری می جویم (سه بار) . سپس ، بر می خیزی و نزد پسرش علی اکبر علیه السلام که پایین پای امام علیه السلام است ، می روی و می گویی : سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای فرزند علی ، امیر مؤمنان ! سلام بر تو ، ای فرزند حسن و حسین ! سلام بر تو ، ای فرزند خدیجه و فاطمه ! خدا بر تو درود فرستد و قاتلانت را لعنت کند (سه بار می گویی) ! من ، از آنها نزد خدا ، بیزاری می جویم (سه بار) . سپس بر می خیزی و با دستت ، به شهیدان اشاره می کنی و می گویی : سلام بر شما (سه بار) ! به خدا سوگند ، رستگار شدید . به خدا سوگند ، رستگار شدید . کاش من با شما بودم و بهره ای گران می بردم ! آن گاه ، می گردی و قبر ابا عبد اللّه علیه السلام را پیش رویت ، قرار می دهی و شش رکعت نماز (سه نماز دو رکعتی) می خوانی ، که زیارتت ، کامل شده است و اگر خواستی ، می توانی باز گردی» .



1- .از اول روایت تا اینجا در «کتاب من لا یحضره الفقیه » نیست



الزِّیارَهُ الخامِسَهُکامل الزیارات :حَدَّثَنا سَعدانُ بنُ مُسلِمٍ قائِدُ أبی بَصیرٍ ، قالَ : حَدَّثَنا بَعضُ أصحابِنا عَن أبی عَبدِ اللّهِ [الصّادِقِ] علیه السلام ، قالَ : إذا أتَیتَ القَبرَ بَدَأتَ فَأَثنَیتَ عَلَی اللّهِ عز و جل ، وصَلَّیتَ عَلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله ، وَاجتَهَدتَ فی ذلِکَ ، ثُمَّ تَقولُ : سَلامُ اللّهِ وسَلامُ مَلائِکَتِهِ فیما تَروحُ وتَغدو ، وَالزّاکِیاتُ الطّاهِراتُ لَکَ ، وعَلَیکَ سَلامُ المَلائِکَهِ المُقَرَّبینَ وَالمُسَلِّمینَ لَکَ بِقُلوبِهِم ، وَالنّاطِقینَ بِفَضلِکَ ، وَالشُّهَداءِ عَلی أنَّکَ صادِقٌ وصِدّیقٌ ، صَدَقتَ ونَصَحتَ فیما أتَیتَ بِهِ ، وأنَّکَ ثارُ اللّهِ فِی الأَرضِ ، وَالدَّمُ الَّذی لا یُدرِکُ تِرَتَهُ (1) أحَدٌ مِن أهلِ الأَرضِ ، ولا یُدرِکُهُ إلَا اللّهُ وَحدَهُ . جِئتُکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ وافِدا إلَیکَ ، أتَوَسَّلُ إلَی اللّهِ بِکَ فی جَمیعِ حَوائِجی ، مِن أمرِ دُنیای وآخِرَتی ، وبِکَ یَتَوَسَّلُ المُتَوَسِّلونَ إلَی اللّهِ فی حَوائِجِهِم ، وبِکَ یُدرِکُ أهلُ التِّراتِ مِن عِبادِ اللّهِ طَلِبَتَهُم . ثُمَّ امشِ قَلیلاً ، ثُمَّ تَستَقبِلُ القَبرَ ، فَقُل : الحَمدُ للّهِِ الواحِدِ المُتَوَحِّدِ بِالاُمورِ کُلِّها ، خالِقِ الخَلقِ فَلَم یَعزُب عَنهُ شَیءٌ مِن أمرِهِم ، وعالِمِ کُلِّ شَیءٍ بِغَیرِ تَعلیمٍ ، ضَمَّنَ الأَرضَ ومَن عَلَیها دَمَکَ وثارَکَ ، یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، أشهَدُ أنَّ لَکَ مِنَ اللّهِ ما وَعَدَکَ مِنَ النَّصرِ وَالفَتحِ ، وأنَّ لَکَ مِنَ اللّهِ الوَعدَ الحَقَّ فی هَلاکِ عَدُوِّکَ وتَمامِ مَوعِدِهِ إیّاکَ ، أشهَدُ أنَّهُ قاتَلَ مَعَکَ رِبِّیّونَ (2) کَثیرٌ ، کَما قالَ اللّهُ : «وَکَأَیِّن مِّن نَّبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ» . (3) ثُمَّ کَبِّر سَبعَ تَکبیراتٍ ، ثُمَّ امشِ قَلیلاً وَاستَقبِلِ القَبرَ ، ثُمَّ قُل : الحَمدُ للّهِِ الَّذی لَم یَتَّخِذ صاحِبَهً ولا وَلَدا ، ولَم یَکُن لَهُ شَریکٌ فِی المُلکِ ، وخَلَقَ کُلَّ شَیءٍ فَقَدَّرَهُ تَقدیرا . أشهَدُ أنَّکَ قَد بَلَّغتَ عَنِ اللّهِ ما اُمِرتَ بِهِ ، ووَفَیتَ بِعَهدِ اللّهِ ، وتَمَّت بِکَ کَلِماتُهُ ، وجاهَدتَ فی سَبیلِهِ حَتّی أتاکَ الیَقینُ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً قَتَلَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً ظَلَمَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً خَذَّلَت عَنکَ . اللّهُمَّ ، إنّی أشهَدُ بِالوِلایَهِ لِمَن والَیتَ ووالَت رُسُلُکَ ، وأشهَدُ بِالبَراءَهِ مَمَّن تَبَرَّأتَ مِنهُ وبَرِئَت مِنهُ رُسُلُکَ . اللّهُمَّ العَنِ الَّذینَ کَذَّبوا رُسولَکَ ، وهَدَموا کَعبَتَکَ ، وحَرَّفوا کِتابَکَ ، وسَفَکوا دَمَ أهلِ بَیتِ نَبِیِّکَ ، وأفسَدوا عِبادَکَ وَاستَذَلّوهُم . اللّهُمَّ ضاعِف لَهُمُ اللَّعنَهَ فیما جَرَت بِهِ سُنَّتُکَ فی بَرِّکَ وبَحرِکَ ، اللّهُمَّ العَنهُم فی سَمائِکَ وأرضِکَ ، اللّهُمَّ وَاجعَل لی لِسانَ صِدقٍ فی أولِیائِکَ ، وحَبِّب إلَیَّ مَشاهِدَهُم حَتّی تُلحِقَنی بِهِم ، وتَجعَلَهُم لی فَرَطا ، وتَجعَلَنی لَهُم تَبَعا فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ . ثُمَّ امشِ قَلیلاً فَکَبِّر سَبعا ، وهَلِّل سَبعا ، وَاحمَدِ اللّهَ سَبعا ، وسَبِّحِ اللّهَ سَبعا ، وأجِبهُ سَبعا ، تَقولُ : لَبَّیکَ داعِیَ اللّهِ ، إن کانَ لَم یُجِبکَ بَدَنی فَقَد أجابَکَ قَلبی وشَعری وبَشَری ورَأیی وهَوایَ ، عَلَی التَّسلیمِ لِخَلَفِ النَّبِیِّ المُرسَلِ ، وَالسِّبطِ المُنتَجَبِ ، وَالدَّلیلِ العالِمِ ، وَالأَمینِ المُستَخزَنِ ، وَالموصِی البَلیغِ ، وَالمَظلومِ المُهتَضَمِ (4) ، جِئتُ انقِطاعا إلَیکَ ، وإلی وَلَدِکَ ووَلَدِ وَلَدِکَ ، الخَلَفِ مِن بَعدِکَ عَلی بَرَکَهِ الحَقِّ ، فَقَلبی لَکُم مُسَلِّمٌ ، وأمری لَکُم مُتَّبِعٌ ، ونُصرَتی لَکَ مُعَدَّهٌ ، حَتّی یَحکُمَ اللّهُ وهُوَ خَیرُ الحاکِمینَ لِدینِهِ ویَبعَثَکُم ، فَمَعَکُم مَعَکُم لا مَعَ عَدُوِّکُم ، إنّی مِنَ المُؤمِنینَ بِرَجعَتِکُم ، لا اُنکِرُ للّهِِ قُدرَهً ، ولا اُکَذِّبُ لَهُ مَشِیَّهً ، ولا أزعُمُ أنَّ ما شاءَ لا یَکونُ . ثُمَّ امشِ حَتّی تَنتَهِیَ إلَی القَبرِ ، وقُل وأنتَ قائِمٌ : سُبحانَ اللّهِ ، یُسَبِّحُ لَهُ المُلکُ وَالمَلکوتُ ، ویُقَدِّسُ بِأَسمائِهِ جَمیعُ خَلقِهِ ، سُبحانَ اللّهِ المَلِکِ القُدّوسِ ، رَبِّنا ورَبِّ المَلائِکَهِ وَالرّوحِ ، اللّهُمَّ اجعَلنی فی وَفدِکَ إلی خَیرِ بِقاعِکَ وخَیرِ خَلقِکَ ، اللّهُمَّ العَنِ الجِبتَ وَالطّاغوتَ . ثُمَّ ارفَع یَدَیکَ حَتّی تَضَعَهُما مَمدودَتَینِ عَلَی القَبرِ ، ثُمَّ تَقولُ : أشهَدُ أنَّکَ طُهرٌ طاهِرٌ مِن طُهرٍ طاهِرٍ ، قَد طَهُرَت بِکَ البِلادُ ، وطَهُرَت أرضٌ أنتَ فیها ، وأنَّکَ ثَأرُ اللّهِ فِی الأَرضِ حَتّی یَستَثیرَ لَکَ مِن جَمیعِ خَلقِهِ . ثُمَّ ضَع یَدَیکَ وخَدَّیکَ جَمیعا عَلَی القَبرِ ، ثُمَّ اجلِس عِندَ رَأسِهِ وَاذکُرِ اللّهَ بِما أحبَبتَ ، وتَوَجَّه إلَیهِ (5) وَاسأَلِ اللّهَ حَوائِجَکَ . ثُمَّ ضَع یَدَیکَ وخَدَّیکَ عِندَ رِجلَیهِ ، وقُل : صَلَّی اللّهُ عَلی روحِکَ وبَدَنِکَ ؛ فَلَقَد صَبَرتَ وأنتَ الصّادِقُ المُصَدَّقُ ، قَتَلَ اللّهُ مَن قَتَلَکَ بِالأَیدی وَالأَلسُنِ . ثُمَّ قُم إلی قَبرِ وَلَدِهِ ، وتُثنی عَلَیهِم بِما أحبَبتَ ، وتَسأَلُ ربَّکَ حَوائِجَکَ وما بَدا لَکَ . ثُمَّ تَستَقبِلُ قُبورَ الشُّهَداءِ قائِما ، فَتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکُم أیُّهَا الرَّبّانِیّونَ ، أنتُم لَنا فَرَطٌ ونَحنُ لَکُم تَبَعٌ وأنصارٌ ، أبشِروا بِمَوعِدِ اللّهِ الَّذی لا خُلفَ لَهُ ، وأنَّ اللّهَ مُدرِکٌ بِکُم ثارَکُم ، وأنتُم سادَهُ الشُّهَداءِ فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ . ثُمَّ اجعَلِ القَبرَ بَینَ یَدَیکَ ، وصَلِّ ما بَدا لَکَ ، وکُلَّما دَخَلتَ الحائِرَ فَسَلِّم ، ثُمَّ امشِ حَتّی تَضَعَ یَدَیکَ وخَدَّیکَ جَمیعا عَلَی القَبرِ . فَإِذا أرَدتَ أن تَخرُجَ فَاصنَع مِثلَ ذلِکَ ، ولا تُقَصِّر عِندَهُ مِنَ الصَّلَواتِ ما أقَمتَ . وإذَا انصَرَفتَ مِن عِندِهِ فَوَدِّعهُ ، وقُل : سَلامُ اللّهِ وسَلامُ مَلائِکَتِهِ المُقَرَّبینَ ، وأنبیائِهِ المُرسَلینَ ، وعِبادِهِ الصّالِحینَ ، عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، وعَلی روحِکَ وبَدَنِکَ وذُرِّیَّتِکَ ، ومَن حَضَرَکَ مِن أولِیائِکَ . [ قالَ المُؤَلِّفُ : ] حَدَّثَنی بِهذِهِ الزِّیارَهِ أحمَدُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ الحَسَنِ بنِ سَهلٍ ، عَن أبیهِ ، عَن جَدِّهِ ، عَن موسَی بنِ الحَسَنِ بنِ عامِرٍ ، عَن أحمَدَ بنِ هِلالٍ ، قالَ : حَدَّثَنا اُمَیَّهُ بنُ عَلِیٍّ القَیسِیُّ الشّامِیُّ ، عَن سَعدانَ بنِ مُسلِمٍ ، عَن رَجُلٍ ، عَن أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام مِثلَهُ ، وزادَ فی آخِرِهِ : «مِن عِندِ مَن حَضَرَکَ مِن أولِیائِکَ» : فَإِذا بَلَغتَ الرَّواحَ فَقُل هذَا الکَلامَ مِن أوَّلِهِ إلی آخِرِهِ کَما قُلتَ حینَ دَخَلتَ الحائِرَ ، فَإِذا دَخَلتَ مَنزِلَکَ فَقُل : الحَمدُ للّهِِ الَّذی سَلَّمَنی وسَلَّمَ مِنّی (6) ، الحَمدُ للّهِِ فِی الاُمورِ کُلِّها وعَلی کُلِّ حالٍ ، الحَمدُ للّهِِ رَبِّ العالَمینَ . ثُمَّ کَبِّر إحدی وعِشرینَ تَکبیرَهً مُتَتابِعَهً ، وسَهِّل (7) ، ولا تَعجَل فیها إن شاءَ اللّهُ تَعالی ، وَالباقی مِثلُهُ . (8)



1- .یقال : وترتُ الرجل : إذا قتلت له قتیلاً وأخذت له مالاً وقد وترته تِرَهً (لسان العرب : ج 5 ص 274 «وتر») .
2- .الربیّون : الجماعه الکثیره . وقیل : العلماء الأتقیاء الصُّبّر (لسان العرب : ج 1 ص 407 «ربب») .
3- .آل عمران : 146 .
4- .هضمه حقّه واهتضمه : إذا ظلمه وکسر علیه حقّه (الصحاح : ج 5 ص 2059 «هضم») .
5- .قال العلّامه المجلسی قدس سره : قوله علیه السلام : «وتوجّه إلیه» أی إلی اللّه عز و جل أو إلی الحسین علیه السلام ، والأوّل أظهر (بحار الأنوار : ج 101 ص 170) .
6- .قال العلّامه المجلسی قدس سره : قوله علیه السلام : «وسلّم منّی» أی سلّم غیری من شرّی وکفّ أذای عنهم (بحار الأنوار : ج 101 ص 171) .
7- .قال العلّامه المجلسی قدس سره : قوله علیه السلام : «وسهّل» أی اقرأ بتأنّ ، أو امش ، من قولهم : أسهل إذا أتی السهل وهو ضدّ الحزن . وعلی أیّ وجه لا یخلو من تکلّف ، ولعلّه تصحیف «وترسّل» من الترسّل : التأنیّ (بحار الأنوار : ج 101 ص 171) .
8- .کامل الزیارات : ص 385 390 ح 633 و 634 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 168 170 ح 20 و 21 .


زیارت پنجم

کامل الزیارات :سعدان بن مسلم ، عصاکش ابو بصیر ، برایمان گفت : یکی از شیعیان ، از امام صادق علیه السلام برایمان چنین نقل کرد : «هنگامی که نزد قبر [ حسین علیه السلام ] آمدی ، با ثنای خدای عزوجل و درود فرستادن بر پیامبر علیه السلام شروع می کنی و در این ، بکوش . سپس می گویی : سلام خدا و سلام فرشتگان بامداد و شامگاه و پاک و پاکیزه اش بر تو باد ! و بر تو باد سلام فرشتگان مقرّب [درگاه خدا] و آنان که به دل ، در برابر تو ، تسلیم اند و به فضیلت تو ، سخنگو ، و گواهانِ راستی و رادمردیِ تو اند ! در آنچه به جا آوردی ، درستی ورزیدی و خیرخواهی کردی . تو ، خون طلب شده خدا در زمین هستی ؛ خونی که هیچ کس از زمینیان ، به تاوان آن نمی رسد و کسی جز خدا ، نمی تواند آن را بگیرد . ای فرزند پیامبر خدا ! به میهمانی تو آمده ام و در همه حاجت های دنیایی و آخرتی ام ، با تو به خدا توسّل می جویم و همه متوسّلان به خدا در حاجت هایشان ، به تو توسّل می جویند و خونخواهان بنده خدا ، با تو به تاوان خود ، دست می یابند . سپس ، کمی راه برو و به قبر ، رو کن و بگو : ستایش ، ویژه خدای یگانه و تنها در همه کارهاست ؛ آفریدگارِ آفریده ها که هیچ چیزی از کارهایشان از او پنهان نمی مانَد و دانا به هر چیزی ، بدون آموزش است . خون تو را و انتقام آن را به دل زمین و زمینیان سپرد، ای فرزند پیامبر خدا ! گواهی می دهم که تو ، از سوی خدا ، وعده یاری و پیروزی داری و خداوند ، وعده حقیقی و تمام و کمال به تو داده که دشمنت را هلاک کند . گواهی می دهم که نیکانی بسیار ، همراه تو جنگیدند ، همان گونه که خداوند فرموده است : « و بسی پیامبر که نیکانی بسیار همراهش جنگیدند و از آنچه به ایشان رسید ، سست نشدند » . آن گاه ، هفت تکبیر بگو و اندکی راه برو و رو به روی قبر بِایست و بگو : ستایش ، ویژه خدایی است که نه همراه و فرزندی برگرفت ، و نه در فرمان روایی ، شریکی دارد ، و چیز را آفرید و آن را به اندازه کرد . گواهی می دهم که تو ، آنچه را از خدا فرمان یافته بودی ، رساندی و به پیمان خدا ، وفا کردی و کلمات خدا ، با تو به کمال رسید و در راهش جهاد کردی تا اَجَلت در رسید . خدا ، لعنت کند امّتی را که تو را کُشت ! خدا ، لعنت کند امّتی را که به تو ستم کرد ! و خدا ، لعنت کند امّتی را که تو را وا نهاد ! خدایا ! من ، به دوستی با دوستان تو و پیامبرانت ، گواهی می دهم ، و نیز به بیزاری جُستن از آن که تو و پیامبرانت از او بیزاری می جویید . خدایا ! کسانی را که پیامبرت را تکذیب و کعبه ات را تخریب و کتابت را تحریف کردند و خون خاندان پیامبرت را ریختند و بندگانت را تباه و خوار ساختند ، لعنت کن . خدایا ! لعنتی را که بر طبق سنّت جاری ات در زمین و دریایت ، به آنان می رسد ، دوچندان کن . خدایا! آنان را در آسمان و زمینت ، لعنت کن . خدایا ! مرا میان اولیایت ، نیک نام گردان [ تا مرا به نیکی یاد کنند ] و مرقدهایشان را محبوب من بگردان تا مرا به آنان بپیوندی و آنان را پیشروان من ، و مرا پیرو آنان در دنیا و آخرت ، قرار دهی . سپس ، کمی راه می روی و هفت تکبیر ، هفت لا إله إلّا اللّه ، هفت الحمد للّه و هفت سبحان اللّه می گویی و او را هفت بار ، [با گفتن لَبَّیک ،] پاسخ می دهی و می گویی : لبّیک ، ای دعوتگر خدا ! اگر پیکرم به تو پاسخ نداد ، امّا دل و مو و پوستم ، و نیز رأی و خواستم به تو پاسخ می دهند . در برابر جانشین پیامبرِ فرستاده شده ، نواده برگزیده ، راه نمای دانا ، امین خزانه دار ، وصیّت کننده رساننده ، و مظلوم حق بُرده شده ، تسلیم هستم و از همه بُریده ، به سوی تو و به سوی فرزند و فرزندِ فرزندت ، جانشین تو به برکت حق ، آمده ام . دلم در برابر شما ، تسلیم است و کارم ، دنباله رو شماست و یاری ام برایتان آماده است تا خداوند ، حکم براند که او ، بهترینِ حاکمان برای دین خویش است و هنگامی که شما را بر می انگیزد ؛ با شما باشم ؛ با شما ، نه با دشمن شما . من از باورمندان به رجعت شما هستم ، قدرت خدا را انکار نمی نمایم و خواست او را تکذیب نمی کنم و نمی پندارم که آنچه بخواهد ، انجام نمی شود . سپس ، راه برو تا به قبر برسی و در همان حالتِ ایستاده می گویی : منزّه است خدا ! مُلک و ملکوت ، خدا را تسبیح می گویند و همه خلقش ، نام هایش را تقدیس می کنند . منزّه است خدای فرمان روای پاک ؛ پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح ! خدایا ! مرا در زمره میهمانان بهترین مکان ها و بهترین خلقت قرار ده . خدایا ! جِبْت و طاغوت را لعنت کن . سپس ، دستانت را کشیده ، بالا می بری و آنها را بر قبر می گذاری و می گویی : گواهی می دهم که تو ، پاک و پاکیزه ، و فرزند پاک و پاکیزه ای . سرزمین ها ، با تو پاک شده اند و سرزمینی که تو در آن هستی ، به سبب تو ، پاک است . تو ، خون طلب شده خدا در زمین هستی تا وقتی که از تمام آفریدگانش ، خون بهایش را بگیرد . سپس ، دست ها و گونه هایت را کاملاً روی قبر بگذار و آن گاه ، نزد سرش بنشین و خدا را با آنچه دوست داری ، یاد کن و به او روی بیاور و حاجت هایت را از خدا بخواه . آن گاه ، دست ها و گونه هایت را نزد پاهایش بر قبر بگذار و بگو : خداوند ، بر روح و پیکرت ، درود فرستد که تو ، شکیب ورزیدی و راست و پایداری ! خدا ، هر کس را که تو را با دست و زبان کُشت ، بکشد ! و پس از آن ، به سوی قبر فرزندنش [ علی اکبر علیه السلام ] برو و آنان (اهل بیت امام حسین علیه السلام ) را با آنچه دوست داری ، بستای و از خدایت ، نیازهایت و هر چه را به ذهنت رسید ، بخواه . سپس ، رو به قبرهای شهیدان می ایستی و می گویی : سلام بر شما ، ای خدائیان ! شما ، پیشروان مایید و ما ، دنباله رو و یاوران شما هستیم . مژده باد شما را به وعده تخلّف ناپذیر خداوند و این که خدا ، انتقام خون شما را خواهد گرفت و شما ، سَروران شهیدان ، در دنیا و آخرت هستید ! آن گاه ، قبر [ امام علیه السلام ] را پیش رویت قرار بده و هر مقدار که خواستی ، نماز بخوان و هر گاه وارد مرقد شدی ، سلام بده و سپس ، برو و دست ها و گونه هایت را کاملاً بر قبر بگذار ، و چون خواستی بیرون بیایی ، مانند همین کار را بکن و نمازهایت را تا هنگامی که آن جا اقامت داری ، کوتاه مکن [ و تمام بخوان ] . و هنگامی که از نزد او باز گشتی ، با او خداحافظی کن و بگو : سلام خدا و فرشتگان مُقرَّبش ، پیامبران فرستاده شده اش و بندگان صالحش بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ، و بر روح و پیکر و ذریّه تو ، و هر کس از دوستانت که در حضور توست !» . این زیارت را احمد بن محمّد بن حسن بن سهل ، از پدرش ، از جدّش ، از موسی بن حسن بن عامر ، از احمد بن هلال ، برای من روایت کرد و گفت : امیّه بن علی قیسی شامی ، از سعدان بن مسلم ، از مردی ، از امام صادق علیه السلام ، مانند آن را روایت کرده و در پایان آن ، این افزوده ، آمده است : «از نزد هر کس از دوستانت که در حضور توست» . و چون به مکان اقامت و استراحتت رسیدی ، این سخن را از آغاز تا پایانش بگو ، همان گونه که به هنگام ورود به حائر [ حسین علیه السلام ] گفتی و چون به منزلت وارد شدی ، بگو : ستایش ، ویژه خدایی است که مرا سالم گذاشت و دیگران را نیز از دست من ، سالم داشت . ستایش ، ویژه خداست در همه امور و در هر حال . ستایش ، ویژه خداوند ، پروردگار جهانیان است . سپس با آرامش ، بیست و یک تکبیر پشت سر هم بگو ، و آرام بگو ( / برو) ، و به یاری خدا ، عجله نکن» . بقیّه حدیث ، مانند روایت قبلی است .


الزِّیارَهُ السّادِسَهُکامل الزیارات عن الحسن بن عطیّه عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام :إذا دَخَلتَ الحائِرَ فَقُل : اللّهُمَّ إنَّ هذا مَقامٌ أکرَمتَنی بِهِ وشَرَّفتَنی بِهِ ، اللّهُمَّ فَأَعطِنی فیهِ رَغبَتی عَلی حَقیقَهِ إیمانی بِکَ وبِرُسُلِکَ ، سَلامُ اللّهِ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، وسَلامُ مَلائِکَتِهِ فیما تَروحُ وتَغتَدی 1 بِهِ الرّائِحاتُ الطّاهِراتُ لَکَ وعَلَیکَ ، وسَلامٌ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ المُقَرَّبینَ ، وسَلامٌ عَلَی المُسَلِّمینَ لَکَ بِقُلوبِهِمُ ، النّاطِقینَ لَکَ بِفَضلِکَ بِأَلسِنَتِهِم . أشهَدُ أنَّکَ صادِقٌ صِدّیقٌ ، صَدَقتَ فیما دَعَوتَ إلَیهِ ، وصَدَقتَ فیما أتَیتَ بِهِ ، وأنَّکَ ثارُ اللّهِ فِی الأَرضِ 2 ، مِنَ الدَّمِ الَّذی لا یُدرَکُ ثارُهُ مِنَ الأَرضِ إلّا بِأَولِیائِکَ . اللّهُمَّ حَبِّب إلَیَّ مَشاهِدَهُم وشَهادَتَهُم حَتّی تُلحِقَنی بِهِم ، وتَجعَلَنی لَهُم فَرَطا (1) وتابِعا فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ . ثُمَّ تَمشی قَلیلاً وتُکَبِّرُ سَبعَ تَکبیراتٍ ، ثُمَّ تَقومُ بِحِیالِ القَبرِ وتَقولُ : سُبحانَ الَّذی سَبَّحَ لَهُ المُلکُ وَالمَلَکوتُ ، وقَدَّسَت بِأَسمائِهِ جَمیعُ خَلقِهِ ، وسُبحانَ المَلِکِ القُدّوسِ رَبِّ المَلائِکَهِ وَالرّوحِ ، اللّهُمَّ اکتُبنی فی وَفدِکَ إلی خَیرِ بِقاعِکَ وخَیرِ خَلقِکَ ، اللّهُمَّ العَنِ الجِبتَ وَالطّاغوتَ ، وَالعَن أشیاعَهُم وأتباعَهُم . اللّهُمَّ أشهِدنی مَشاهِدَ الخَیرِ کُلَّها مَعَ أهلِ بَیتِ نَبِیِّکَ ، اللّهُمَّ تَوَفَّنی مُسلِما ، وَاجعَل لی قَدَما مَعَ الباقینَ الوارِثینَ الَّذینَ یَرِثونَ الأَرضَ مِن عِبادِکَ الصّالِحینَ . ثُمَّ تُکَبِّرُ خَمسَ تَکبیراتٍ ، ثُمَّ تَمشی قَلیلاً وتَقولُ : اللّهُمَّ إنّی بِکَ مُؤمِنٌ وبِوَعدِکَ موقِنٌ ، اللّهُمَّ اکتُب لی إیمانا وثَبِّتهُ فی قَلبی ، اللّهُمَّ اجعَل ما أقولُ بِلِسانی حَقیقَتَهُ فی قَلبی وشَریعَتَهُ فی عَمَلی . اللّهُمَّ اجعَلنی مِمَّن لَهُ مَعَ الحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ قَدَما ثابِتا ، وأثبِتنی فیمَنِ استُشهِدَ مَعَهُ . ثُمَّ کَبِّر ثَلاثَ تَکبیراتٍ ، وتَرفَعُ یَدَیکَ حَتّی تَضَعَهُما عَلَی القَبرِ جَمیعا ، ثُمَّ تَقولُ : أشهَدُ أنَّکَ طُهرٌ طاهِرٌ مِن طُهرٍ طاهِرٍ ، طَهُرتَ وطَهُرَت بِکَ البِلادُ ، وطَهُرَت أرضٌ أنتَ بِها ، وطَهُرَ حَرَمُکَ ، أشهَدُ أنَّکَ أمَرتَ بِالقِسطِ ودَعَوتَ إلَیهِ ، وأنَّکَ ثارُ اللّهِ فی أرضِهِ حَتّی یَستَثیرَ لَکَ مِن جَمیعِ خَلقِهِ . (2) ثُمَّ ضَع خَدَّیکَ جَمیعا عَلَی القَبرِ ، ثُمَّ تَجلِسُ وتَذکُرُ اللّهَ بِما شِئتَ ، وتَوَجَّهُ إلَی اللّهِ فیما شِئتَ أن تَتَوَجَّهَ ، ثُمَّ تَعودُ وتَضَعُ یَدَیکَ عِندَ رِجلَیهِ ، ثُمَّ تَقولُ : صَلَواتُ اللّهِ عَلی روحِکَ وعَلی بَدَنِکَ ، صَدَقتَ وأنتَ الصّادِقُ المُصَدَّقُ ، وقَتَلَ اللّهُ مَن قَتَلَکَ بِالأَیدی وَالأَلسُنِ . ثُمَّ تُقبِلُ إلی عَلِیٍّ ابنِهِ ، فَتَقولُ ما أحَببتَ ، ثُمَّ تَقومُ قائِما فَتَستَقبِلُ القُبورَ ، قُبورَ الشُّهَداءِ ، فَتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکُم أیُّهَا الشُّهَداءُ ، أنتُم لَنا فَرَطٌ ونَحنُ لَکُم تَبَعٌ ، أبشِروا بِمَوعِدِ اللّهِ الَّذی لا خُلفَ لَهُ ، اللّهُ مُدرِکٌ لَکُم وَترَکُم ، ومُدرِکٌ لَکُم فِی الأَرضِ عَدُوَّهُ ، أنتُم سادَهُ الشُّهَداءِ فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ . ثُمَّ تَجعَلُ القَبرَ بَینَ یَدَیکَ ، ثُمَّ تُصَلّی ما بَدا لَکَ ، ثُمَّ تَقولُ : جِئتُ وافِدا إلَیکَ ، وأتَوَسَّلُ إلَی اللّهِ بِکَ فی جَمیعِ حَوائِجی ، مِن أمرِ دُنیایَ وآخِرَتی ، بِکَ یَتَوَسَّلُ المُتَوَسِّلونَ إلَی اللّهِ فی حَوائِجِهِم ، وبِکَ یُدرِکُ عِندَ اللّهِ أهلُ التِّراتِ طَلِبَتَهُم . ثُمَّ تُکَبِّرُ إحدی عَشرَهَ تَکبیرَهً مُتَتابِعَهً ، ولا تَعجَل فیها ، ثُمَّ تَمشی قَلیلاً فَتَقومُ مُستَقبِلَ القِبلَهِ ، فَتَقولُ : الحَمدُ للّهِِ الواحِدِ المُتَوَحِّدِ فِی الاُمورِ کُلِّها ، خَلَقَ الخَلقَ فَلَم یَغِب شَیءٌ مِن اُمورِهِم عَن عِلمِهِ ، فَعَلِمَهُ بِقُدرَتِهِ ، ضُمِّنَتِ الأَرضُ ومَن عَلَیها دَمَکَ وثارَکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ ، أشهَدُ أنَّ لَکَ مِنَ اللّهِ ما وَعَدَکَ مِنَ النَّصرِ وَالفَتحِ ، وأنَّ لَکَ مِنَ اللّهِ الوَعدَ الصّادِقَ فی هَلاکِ أعدائِکَ ، وتَمامَ مَوعِدِ اللّهِ إیّاکَ ، أشهَدُ أنَّ مَن تَبِعَکَ الصّادِقونَ ، الَّذینَ قالَ اللّهُ تَبارَکَ وتَعالی فیهِم : «أُوْلَئکَ هُمُ الصِّدِّیقُونَ وَ الشُّهَدَآءُ عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَ نُورُهُمْ» . (3) ثُمَّ کَبِّر سَبعَ تَکبیراتٍ ، ثُمَّ تَمشی قَلیلاً ، ثُمَّ تَستَقبِلُ القَبرَ وتَقولُ : الحَمدُ للّهِِ الَّذی لَم یَتَّخِذ وَلَدا ، ولَم یَکُن لَهُ شَریکٌ فِی المُلکِ ، وخَلَقَ کُلَّ شَیءٍ فَقَدَّرَهُ تَقدیرا ، أشهَدُ أنَّکَ دَعَوتَ إلَی اللّهِ وإلی رَسولِهِ ، ووَفَیتَ للّهِِ بِعَهدِهِ ، وقُمتَ للّهِِ بِکَلِماتِهِ ، وجاهَدتَ فی سَبیلِ اللّهِ حَتّی أتاکَ الیَقینُ . لَعَنَ اللّهُ اُمَّهً قَتَلَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً خَذَلَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً خَذَّلَت عَنکَ . اللّهُمَّ إنّی اُشهِدُکَ بِالوِلایَهِ لِمَن والَیتَ ووالَتهُ رُسُلُکَ ، وأشهَدُ بِالبَراءَهِ مِمَّن بَرِئتَ مِنهُ وبَرِئَت مِنهُ رُسُلُکَ ، اللّهُمَّ العَنِ الَّذینَ کَذَّبوا رُسُلَکَ ، وهَدَموا کَعبَتَکَ ، وحَرَّفوا کِتابَکَ ، وسَفَکوا دِماءَ أهلِ بَیتِ نَبِیِّکَ ، وأفسَدوا فی بِلادِکَ ، وَاستَذَلّوا عِبادَکَ . اللّهُمَّ ضاعِف لَهُمُ العَذابَ فیما جَری مِن سُبُلِکَ وبَرِّکَ وبَحرِکَ ، اللّهُمَّ العَنهُم فی مُستَسَرِّ السِّرِّ وظاهِرِ العَلانِیَهِ فی أرضِکَ وسَمائِکَ . وکُلَّما دَخَلتَ الحائِرَ فَسَلِّم وضَع خَدَّکَ عَلَی القَبرِ . (4)

.

1- .قال العلّامه المجلسی قدس سره: قوله علیه السلام : «وشهادتهم» أی حضورهم ، أو أصیر شهیداً کما صاروا . والأوّل أظهر. وقوله علیه السلام : «وتجعلنی لهم فرطا» هو بالتحریک : من یتقدّم القوم لیرتاد لهم الماء ویهیّئ لهم الدلاء والأرشیه ؛ أی تجعلنی خادما لهم ساعیا فی اُمورهم (بحار الأنوار : ج 101 ص 151) .
2- .قال العلّامه المجلسی قدس سره : قوله علیه السلام : «من جمیع خلقه» أی ممّن له مدخل فی ذلک بالتأسیس والخذلان والرضا به فی کلّ دهر وأوان (بحار الأنوار : ج 101 ص 151) .
3- .الحدید : 19 .
4- .کامل الزیارات : ص 358 ح 617 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 148 ح 1 .


زیارت ششم

کامل الزیارات به نقل از حسن بن عطیّه ، از امام صادق علیه السلام : هنگامی که به مزارْ وارد شدی ، بگو : خدایا ! این ، جایگاهی است که مرا با [ آوردن به ] آن ، بزرگ داشتی و شرافت بخشیدی . خدایا ! با عنایت به حقیقت ایمانم به تو و فرستادگانت ، آنچه را دوست می دارم ، به من عطا کن . سلام خدا بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! و سلام فرشتگان خدا که هر صبح و شام ، با نسیم های پاک ، بر تو وارد می شوند ، بر تو باد ! و سلام بر فرشتگان مقرّب خدا ! و سلام بر آنان که با دل هایشان ، تسلیم تو اند و بر زبان هایشان ، سخن از لطف تو دارند ! گواهی می دهم که تو ، راستگو و راستْ دینی . در آنچه به سوی آن خواندی ، راست گفتی ، و در آنچه به جا آوردی ، پایداری کردی . و گواهی می دهم که تو ، خونِ طلب شده خدا در زمین هستی ؛ خونی که انتقامش را از زمین ، جز با اولیای تو نمی گیرند . خدایا ! مرقدهای آنان را و حضور آنها [ در زندگی ام ] را محبوب من قرار ده تا مرا به آنان بپیوندی . مرا پیشْ مرگ و پیرو آنان در دنیا و آخرت ، قرار ده . سپس ، اندکی راه می روی و هفت «تکبیر» می گویی و رو به روی قبر می ایستی و می گویی : منزّه است خدایی که مُلک و ملکوت ، (جهان مادّه و جهان معنا) او را تسبیح می گویند و همه خلقش ، نام هایش را تقدیس می کنند ! منزّه است خدای فرمان روای پاک ، خدای فرشتگان و روح ! خدایا ! مرا در زمره میهمانان وارد شونده به بهترینِ مکان ها و بهترینِ خلقت بنویس . خدایا ! بُت و طاغوت را لعنت کن و و پیروان و دنباله روهای آنان را نیز لعنت کن . خدایا ! مرا در همه جاهای خیر با خاندان پیامبرت ، حاضر کن . خدایا ! مرا مسلمان بمیران و مرا همراه باقی ماندگان و آنان که زمین را به ارث می برند و بندگان صالح تو هستند ، ثابت قدم بدار . سپس پنج «تکبیر» می گویی و اندکی راه می روی و می گویی : خدایا ! من به تو ، ایمان دارم و به وعده ات باور دارم . خدایا ! برای من ، ایمان بنویس و آن را در دلم ، استوار بدار . خدایا ! آنچه را به زبانم می گویم ، حقیقتش را در دلم و آیینش را در عملم ، قرار ده . خدایا ! مرا از کسانی قرار ده که همراه حسین علیه السلام ، گامی استوار دارند ، و مرا جزو کسانی بنویس که با او شهید شدند . آن گاه ، سه «تکبیر» بگو و هر دو دستت را بالا ببر و بر قبر بگذار و سپس بگو : گواهی می دهم که تو ، پاک و پاکیزه و فرزند پاک و پاکیزه هستی . تو ، پاکی و سرزمین ها نیز با تو ، پاک شده اند . زمینی که تو در آن هستی ، به سبب تو ، پاک شده و حَرَمت ، پاکیزه است . گواهی می دهم که تو ، به دادگری فرمان دادی و به آن ، فرا خواندی . تو ، خون طلب شده خدا در زمین اویی تا آن که انتقامت را از همه بندگانش [که در ریختن این خونْ شریک اند ] ، بگیرد » . سپس ، گونه هایت را کاملاً بر قبر می گذاری و سپس ، می نشینی و خدا را با هر چه خواستی ، یاد می کنی و با هر درخواستی که داری ، به خدا روی می آوری . آن گاه ، باز می گردی و دستانت را در نزد پاهای امام علیه السلام ، [ بر قبر ] می گذاری و می گویی : درودهای خداوند ، بر روح و پیکر تو باد ! راست گفتی و تو ، راستگو و تصدیق شده ای . خدا بکُشد کسانی را که تو را با دست ها و زبان هایشان کُشتند ! آن گاه ، به سوی علی اکبر علیه السلام پسر امام علیه السلام روی می آوری و آنچه را دوست داری ، می گویی و سپس ، رو به روی قبرهای شهیدان می ایستی و می گویی : سلام بر شما ، ای شهیدان ! شما ، پیشروان مایید و ما ، دنباله رو شما هستیم . بشارتتان باد به وعده تخلّف ناپذیر خداوند ، که خدا در پیِ انتقام خون شماست و دشمنش را در زمین به خاطر شما ، در چنگ می گیرد . شما ، سَروران شهیدان ، در دنیا و آخرت هستید » . آن گاه ، قبر را پیش رویت قرار می دهی . سپس ، هر اندازه که خواستی ، نماز بگزار . سپس می گویی : نزد تو میهمان آمده ام و در همه حاجت های دنیایی و آخرتی ام ، شما را وسیله توسّل به خدا قرار داده ام . توسّل جویندگان به خدا ، برای حاجت هایشان به تو توسّل می جویند و خونخواهان ، مطلوب خود را نزد خدا ، با تو می یابند . سپس ، یازده «تکبیر» پی در پی می گویی و در آن ، شتاب نمی کنی ، و سپس ، اندکی راه می روی و رو به قبله می ایستی و می گویی : ستایش ، ویژه خدای یکتای یگانه در همه کارهاست . خلق را آفرید و هیچ چیز از کار آنان ، از دانش او پنهان نمانْد و آن را به قدرتش دانست . خون تو و انتقام آن ، به دل زمین و زمینیان سپرده شده است، ای فرزند پیامبر خدا ! خداوند بر تو درود فرستد ! گواهی می دهم که تو از سوی خدا ، وعده یاری و پیروزی داری و خدا به تو ، وعده راست داده که دشمنانت را هلاک کند و نهایت وعده خدا ، وعده به توست . گواهی می دهم که دنباله روان تو ، راستان اند ؛ کسانی که خدای تبارک و تعالی ، در باره آنها فرموده است : « ایشان ، همان صدّیقان و شهیدان اند . نزد پروردگار خود ، پاداش و نور دارند » . آن گاه ، هفت «تکبیر» بگو و اندکی راه برو . سپس ، رو به روی قبر بِایست و بگو : ستایش ، ویژه خدایی است که فرزندی نگرفت و در فرمان روایی ، شریکی ندارد . همه چیز را آفرید و آن را به اندازه در آورد . گواهی می دهم که تو ، به سوی خدا و پیامبرش خواندی و به پیمان با خدا ، وفا نمودی و با کلمات خدا ، برای او قیام کردی و در راه خدا ، جهاد کردی تا اَجَلت در رسید . خدا ، کسانی را که تو را کُشتند ، لعنت کند ! و خدا ، کسانی را که تو را وا نهادند ، لعنت کند ! و خدا ، کسانی را که دیگران را از یاری ات باز داشتند ، لعنت کند ! خدایا ! من ، تو را گواه می گیرم که با دوستدار تو و پیامبرانت ، دوستم و از کسانی که تو و پیامبرانت از آنها بیزارید ، بیزاری می جویم . خدایا ! کسانی را که پیامبرانت را تکذیب و کعبه ات را تخریب و کتابت را تحریف کردند و خون خاندان پیامبرت را ریختند و در سرزمین هایت ، فساد کردند و بندگانت را خوار نمودند ، لعنت کن . خدایا ! عذابت را که در راه ها و بیابان و دریایت روان است ، بر آنها دوچندان کن . خدایا ! آنان را در نهانی ترینْ نهانگاه ها و نیز در آشکارترینْ آشکارا ، در زمین و آسمانت ، لعنت کن . و هر گاه به درون بارگاه رفتی ، سلام بده و گونه ات را بر قبر بگذار .


الزِّیارَهُ السّابِعَهُکامل الزیارات عن أبی حمزه الثُمَّالی عن الصادق علیه السلام :إذا أرَدتَ المَسیرَ إلی قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام ، فَصُم یَومَ الأَربِعاءِ وَالخَمیسِ وَالجُمُعَهِ ، فَإِذا أرَدتَ الخُروجَ فَاجمَع أهلَکَ ووُلدَکَ وَادعُ بِدُعاءِ السَّفَرِ ، وَاغتَسِل قَبلَ خُروجِکَ ، وقُل حینَ تَغتَسِلُ : اللّهُمَّ طَهِّرنی وطَهِّر قَلبی ، وَاشرَح لی صَدری ، وأجرِ عَلی لِسانی ذِکرَکَ ومِدحَتَکَ وَالثَّناءَ عَلَیکَ ؛ فَإِنَّهُ لا قُوَّهَ إلّا بِکَ ، وقَد عَلِمتُ أنَّ قِوامَ دینی التَّسلیمُ لِأَمرِکَ وَالاِتِّباعُ لِسُنَّهِ نَبِیِّکَ ، وَالشَّهادَهُ عَلی جَمیعِ أنبِیائِکَ ورُسُلِکَ إلی جَمیعِ خَلقِکَ . اللّهُمَّ اجعَلهُ نورا وطَهورا ، وحِرزا وشِفاءً مِن کُلِّ داءٍ وسُقمٍ ، وآفَهٍ وعاهَهٍ ، ومِن شَرِّ ما أخافُ وأحذَرُ . فَإِذا خَرَجتَ فَقُل : اللّهُمَّ إنّی إلَیکَ وَجَّهتُ وَجهی ، وإلَیکَ فَوَّضتُ أمری ، وإلَیکَ أسلَمتُ نَفسی ، وإلَیکَ ألجَأتُ ظَهری ، وعَلَیکَ تَوَکَّلتُ ، لا مَلجَأَ ولا مَنجی إلّا إلَیکَ ، تَبارَکتَ وتَعالَیتَ ، عَزَّ جارُکَ وجَلَّ ثَناؤُکَ . ثُمَّ قُل : بِسمِ اللّهِ وبِاللّهِ ، ومِنَ اللّهِ وإلَی اللّهِ ، وفی سَبیلِ اللّهِ وعَلی مِلَّهِ رَسولِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ ، عَلَی اللّهِ تَوَکَّلتُ وإلَیهِ أنَبتُ (1) ، فاطِرِ السَّماواتِ السَّبعِ وَالأَرَضینَ السَّبعِ ، ورَبِّ العَرشِ العَظیمِ . اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وَاحفَظنی فی سَفَری ، وَاخلُفنی فی أهلی بِأَحسَنِ الخِلافَهِ ، اللّهُمَّ إلَیکَ تَوَجَّهتُ ، وإلَیکَ خَرَجتُ ، وإلَیکَ وَفَدتُ ، ولِخَیرِکَ تَعَرَّضتُ ، وبِزِیارَهِ حَبیبِ حَبیبِکَ تَقَرَّبتُ . اللّهُمَّ لا تَمنَعنی ما عِندَکَ بِشَرِّ ما عِندی ، اللّهُمَّ اغفِر لی ذُنوبی ، وکَفِّر عَنّی سَیِّئاتی ، وحُطَّ عَنّی خَطایای ، وَاقبَل مِنّی حَسَناتی . وتَقولُ : اللّهُمَّ اجعَلنی فی دِرعِکَ الحَصینَهِ الَّتی تَجعَلُ فیها مَن تُریدُ ، اللّهُمَّ إنّی أبرَأُ إلَیکَ مِنَ الحَولِ وَالقُوَّهِ ثَلاثَ مَرّاتٍ . وَاقرَأ فاتِحَهَ الکِتابِ وَالمُعَوِّذَتَینِ و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» ، و «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» ، وآیَهَ الکُرسِیِّ ، ویس ، وآخِرَ الحَشرِ : «لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْءَانَ عَلَی جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَهِ اللَّهِ وَ تِلْکَ الْأَمْثَلُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ * هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَا هُوَ عَلِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَدَهِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ * هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَنَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ * هُوَ اللَّهُ الْخَلِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَآءُ الْحُسْنَی یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ» . (2) ولا تَدَّهِن ولا تَکتَحِل حَتّی تَأتِیَ الفُراتَ ، وأقِلَّ مِنَ الکَلامِ وَالمِزاحِ ، وأکثِر مِن ذِکرِ اللّهِ تَعالی ، وإیّاکَ وَالمِزاحَ وَالخُصومَهَ ! فَإِذا کُنتَ راکِبا أو ماشِیا فَقُل : اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِن سَطَواتِ (3) النَّکالِ (4) ، وعَواقِبِ الوَبالِ (5) ، وفِتنَهِ الضَّلالِ ، ومِن أن نُلقی بِمَکروهٍ ، وأعوذُ بِکَ مِنَ الحَبسِ وَاللَّبسِ (6) ، ومِن وَسوَسَهِ الشَّیطانِ وطَوارِقِ السَّوءِ ، وشَرِّ کُلِّ ذی شَرٍّ ، ومِن شَرِّ شَیاطینِ الجِنِّ وَالإِنسِ ، ومِن شَرِّ مَن یَنصِبُ لِأَولِیاءِ اللّهِ العَداوَهَ ، ومِن أن یَفرُطوا عَلَیَّ أو أن یَطغَوا . وأعوذُ بِکَ مِن شَرِّ عُیونِ الظَّلَمَهِ ، ومِن شَرِّ کُلِّ ذی شَرٍّ ، وشَرَکِ إبلیسَ ، ومَن یَرُدُّ عَنِ الخَیرِ بِاللِّسانِ وَالیَدِ . فَإِذا خِفتَ شَیئا فَقُل : لا حَولَ ولا قُوَّهَ إلّا بِاللّهِ ، بِهِ احتَجَبتُ ، وبِهِ اعتَصَمتُ ، اللّهُمَّ اعصِمنی مِن شَرِّ خَلقِکَ ؛ فَإِنَّما أنَا بِکَ وأنَا عَبدُکَ . فَإِذا أتَیتَ الفُراتَ فَقُل قَبلَ أن تَعبُرَهُ : اللّهُمَّ أنتَ خَیرُ مَن وَفَدَ إلَیهِ الرِّجالُ ، وأنتَ یا سَیِّدی أکرَمُ مَأتِیٍّ وأکرَمُ مَزورٍ ، وقَد جَعَلتَ لِکُلِّ زائِرٍ کَرامَهً ، ولِکُلِّ وافِدٍ تُحفَهً ، وَقد أتَیتُکَ زائِرا قَبرَ ابنِ نَبِیِّکَ صَلَواتُکَ عَلَیهِ ، فَاجعَل تُحفَتَکَ إیّایَ فَکاکَ رَقَبَتی مِنَ النّارِ ، وتَقَبَّل مِنّی عَمَلی ، وَاشکُر سَعیی ، وَارحَم مَسیری إلَیکَ بِغَیرِ مَنٍّ مِنّی ، بَل لَکَ المَنُّ عَلَیَّ إذ جَعَلتَ لِیَ السَّبیلَ إلی زِیارَتِهِ ، وعَرَّفتَنی فَضلَهُ ، وحَفِظتَنی حَتّی بَلَّغتَنی قَبرَ ابنِ وَلِیِّکَ . وقَد رَجَوتُکَ ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ولا تَقطَع رَجائی ، وقَد أتَیتُکَ فَلا تُخَیِّب أمَلی ، وَاجعَل هذا کَفّارَهً لِما کانَ قَبلَهُ مِن ذُنوبی ، وَاجعَلنی مِن أنصارِهِ یا أرحَمَ الرّاحِمینَ . ثُمَّ اعبُرِ الفُراتَ ، وقُل : اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وَاجعَل سَعیی مَشکورا ، وذَنبی مَغفورا ، وعَمَلی مَقبولاً ، وَاغسِلنی مِنَ الخَطایا وَالذُّنوبِ ، وطَهِّر قَلبی مِن کُلِّ آفَهٍ تَمحَقُ دینی أو تُبطِلُ عَمَلی ، یا أرحَمَ الرّاحِمینَ . ثُمَّ تَأتِی النّینوی فَتَضَعُ رَحلَکَ بِها ، ولا تَدَّهِنُ ولا تَکتَحِلُ ولا تَأکُلُ اللَّحمَ ما دُمتَ مُقیما بِها ، ثُمَّ تَأتِی الشَّطَّ بِحِذاءِ نَخلِ القَبرِ ، وَاغتَسِل وعَلَیکَ المیزَرُ ، وقُل وأنتَ تَغتَسِلُ : اللّهُمَّ طَهِّرنی وطَهِّر قَلبی ، وَاشرَح لی صَدری ، وأجرِ عَلی لِسانی مَحَبَّتَکَ ومِدحَتَکَ وَالثَّناءَ عَلَیکَ ؛ فَإِنَّهُ لا حَولَ ولا قُوَّهَ إلّا بِکَ ، وقَد عَلِمتُ أنَّ قِوامَ دینِی التَّسلیمُ لِأَمرِکَ ، وَالشَّهادَهُ عَلی جَمیعِ أنبِیائِکَ ورُسُلِکَ بِالاُلفَهِ بَینَهُم ، أشهَدُ أنَّهُم أنبِیاؤُکَ ورُسُلُکَ إلی جَمیعِ خَلقِکَ . اللّهُمَّ اجعَلهُ نورا وطَهورا وحِرزا ، وشِفاءً مِن کُلِّ سُقمٍ وداءٍ ، ومِن کُلِّ آفَهٍ وعاهَهٍ ، ومِن شَرِّ ما أخافُ وأحذَرُ . اللّهُمَّ طَهِّر بِهِ جَوارحی وعِظامی ، ولَحمی ودَمی ، وشَعری وبَشَری ، ومُخّی وعَصَبی ، وما أقَلَّتِ الأَرضُ مِنّی ، وَاجعَلهُ لی شاهِدا یَومَ فَقری وفاقَتی . ثُمَّ البَس أطهَرَ ثِیابِکَ ، فَإِذا لَبِستَها فَقُل : اللّهُ أکبَرُ اللّهُ أکبَرُ ثَلاثینَ مَرَّهً وتَقولُ : الحَمدُ للّهِِ الَّذی إلَیهِ قَصَدتُ فَبَلَّغَنی ، وإیّاهُ أرَدتُ فَقَبِلَنی ولَم یَقطَع بی ، ورَحمَتَهُ ابتَغَیتُ فَسَلَّمَنی ، اللّهُمَّ أنتَ حِصنی وکَهفی ، وحِرزی ورَجائی وأمَلی ، لا إلهَ إلّا أنتَ یا رَبَّ العالَمینَ . فَإِذا أرَدتَ المَشیَ فَقُل : اللّهُمَّ إنّی أرَدتُکَ فَأَرِدنی ، وإنّی أقبَلتُ بِوَجهی إلَیکَ فَلا تُعرِض بِوَجهِکَ عَنّی ، فَإِن کنتَ عَلَیَّ ساخِطا فَتُب عَلَیَّ ، وَارحَم مَسیری إلَی ابنِ حَبیبِکَ ، أبتَغی بِذلِکَ رِضاکَ عَنّی ، فَارضَ عَنّی ولا تُخَیِّبنی ، یا أرحَمَ الرّاحِمینَ . ثُمَّ امشِ حافِیا وعَلَیکَ السَّکینَهُ وَالوَقارُ ، بِالتَّکبیرِ وَالتَّهلیلِ ، وَالتَّحمیدِ وَالتَّمجیدِ ، وَالتَّعظیمِ للّهِِ ولِرَسولِهِ ، وَالصَّلاهِ عَلی مُحَمَّدِ وآلِهِ . وقُل أیضا : الحَمدُ للّهِِ الواحِدِ المُتَوَحِّدِ بِالاُمورِ کُلِّها ، خالِقِ الخَلقِ ولَم یَعزُب عَنهُ شَیءٌ مِن اُمورِهِم ، وعَلِمَ کُلَّ شَیءٍ بِغَیرِ تَعلیمٍ ، صَلَواتُ اللّهِ وصَلَواتُ مَلائِکَتِهِ المُقَرَّبینَ ، وأنبیائِهِ المُرسَلینَ ، ورُسُلِهِ أجمَعینَ ، عَلی مُحَمَّدٍ وأهلِ بَیتِهِ الأَوصِیاءِ . الحَمدُ للّهِِ الَّذی أنعَمَ عَلَیَّ وعَرَّفَنی ، فَضلَ مُحَمَّدٍ (7) وأهلِ بَیتِهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ . ثُمَّ امشِ قَلیلاً وقَصِّر خُطاکَ ، فَإِذا وَقَفتَ عَلَی التَّلِّ فَاستَقبِلِ القَبرَ فَقِف وقُل : اللّهُ أکبَرُ اللّهُ أکبَرُ ثَلاثینَ مَرَّهً وتَقولُ : لا إلهَ إلَا اللّهُ فی عِلمِهِ مُنتَهی عِلمِهِ ، ولا إلهَ إلَا اللّهُ بَعدَ عِلمِهِ مُنتَهی عِلمِهِ ، ولا إلهَ إلَا اللّهُ مَعَ عِلمِهِ مُنتَهی عِلمِهِ ، وَالحَمدُ للّهِِ فی عِلمِهِ مُنتَهی عِلمِهِ ، وَالحَمدُ للّهِِ بَعدَ عِلمِهِ مُنتَهی عِلمِهِ ، وَالحَمدُ للّهِِ مَعَ عِلمِهِ مُنتَهی عِلمِهِ ، وسُبحانَ اللّهِ فی عِلمِهِ مُنتَهی عِلمِهِ ، وسُبحانَ اللّهِ بَعدَ عِلمِهِ مُنتَهی عِلمِهِ ، وسُبحانَ اللّهِ مَعَ عِلمِهِ مُنتَهی عِلمِهِ ، وَالحَمدُ للّهِِ بِجَمیعِ مَحامِدِهِ عَلی جَمیعِ نِعَمِهِ . ولا إلهَ إلَا اللّهُ وَاللّهُ أکبَرُ ، وحَقٌّ لَهُ ذلِکَ ، لا إلهَ إلَا اللّهُ الحَلیمُ الکَریمُ ، لا إلهَ إلَا اللّهُ العَلِیُّ العَظیمُ ، لا إلهَ إلَا اللّهُ نورُ السَّماواتِ السَّبعِ ، ونورُ الأَرَضینَ السَّبعِ ، ونورُ العَرشِ العَظیمِ ، وَالحَمدُ للّهِِ رَبِّ العالَمینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ وَابنَ حُجَّتِهِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا مَلائِکَهَ اللّهِ وزُوّارَ قَبرِ ابنِ نَبِیِّ اللّهِ . ثُمَّ امشِ عَشَرَ خُطُواتٍ ، وکَبِّر ثَلاثینَ تَکبیرَهً ، وقُل وأنتَ تَمشی : لا إلهَ إلَا اللّهُ تَهلیلاً لا یُحصیهِ غَیرُهُ ، قَبلَ کُلِّ أحَدٍ وبَعدَ کُلِّ أحَدٍ ومَعَ کُلِّ أحَدٍ وعَدَدَ کُلِّ أحَدٍ ، وسُبحانَ اللّهِ تَسبیحا لا یُحصیهِ غَیرُهُ ، قَبلَ کُلِّ أحَدٍ وبَعدَ کُلِّ أحَدٍ ومَعَ کُلِّ أحَدٍ وعَدَدَ کُلِّ أحَدٍ ، وسُبحانَ اللّهِ وَالحَمدُ للّهِِ ولا إلهَ إلَا اللّهُ وَاللّهُ أکبَرُ ، قَبلَ کُلِّ أحَدٍ وبَعدَ کُلِّ أحَدٍ ، ومَعَ کُلِّ أحَدٍ وعَدَدَ کُلِّ أحَدٍ أبَدا أبَدا . اللّهُمَّ إنّی اُشهِدُکَ وکَفی بِکَ شَهیدا ، فَاشهَد لی أنّی أشهَدُ أنَّکَ حَقٌّ ، وأنَّ رَسولَکَ حَقٌّ ، وأنَّ قَولَکَ حَقٌّ ، وأنَّ قَضاءَکَ حَقٌّ ، وأنَّ قَدَرَکَ حَقٌّ ، وأنَّ فِعلَکَ حَقٌّ ، وأنَّ جَنَّتَکَ حَقٌّ ، وأنَّ نارَکَ حَقٌّ ، وأنَّکَ مُمیتُ الأَحیاءِ ، وأنَّکَ مُحیِی المَوتی ، وأنَّکَ باعِثُ مَن فِی القُبورِ ، وأنَّکَ جامِعُ النّاسِ لِیَومٍ لا رَیبَ فیهِ ، وأنَّکَ لا تُخلِفُ المیعادَ . السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ وَابنَ حُجَّتِهِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا مَلائِکَهَ اللّهِ ویا زُوّارَ قَبرِ أبی عَبدِ اللّهِ عَلَیهِ السَّلامُ .ثُمَّ امشِ قَلیلاً وعَلَیکَ السَّکینَهُ وَالوَقارُ ، بِالتَّکبیرِ وَالتَّهلیلِ ، وَالتَّمجیدِ وَالتَّحمیدِ ، وَالتَّعظیمِ للّهِِ ولِرَسولِهِ صلی الله علیه و آله ، وقَصِّر خُطاکَ ، فَإِذا أتَیتَ البابَ الَّذی یَلِی المَشرِقَ فَقِف عَلَی البابِ وقُل : أشهَدُ أن لا إلهَ إلَا اللّهُ وَحدَهُ لا شَریکَ لَهُ ، وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّدا صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ عَبدُهُ ورَسولُهُ ، وأمینُ اللّهِ عَلی خَلقِهِ ، وأنَّهُ سَیِّدُ الأَوَّلینَ وَالآخِرینَ ، وأنَّهُ سَیِّدُ الأَنبِیاءِ وَالمُرسَلینَ ، سَلامٌ عَلی رَسولِ اللّهِ ، الحَمدُ للّهِِ الَّذی هَدانا لِهذا وما کُنّا لِنَهتَدِیَ لَولا أن هَدانَا اللّهُ ، لَقَد جاءَت رُسُلُ رَبِّنا بِالحَقِّ . اللّهُمَّ إنّی أشهَدُ أنَّ هذا قَبرُ ابنِ حَبیبِکَ وصَفوَتِکَ مِن خَلقِکَ ، وأنَّهُ الفائِزُ بِکَرامَتِکَ ، أکرَمتَهُ بِکِتابِکَ ، وخَصَصتَهُ وَائتَمَنتَهُ عَلی وَحیِکَ ، وأعطَیتَهُ مَواریثَ الأَنبِیاءِ ، وجَعَلتَهُ حُجَّهً عَلی خَلقِکَ ، فَأَعذَرَ فِی الدُّعاءِ ، وبَذَلَ مُهجَتَهُ فیکَ ؛ لِیَستَنقِذَ عِبادَکَ مِنَ الضَّلالَهِ وَالجَهالَهِ ، وَالعَمی وَالشَّکِّ وَالاِرتیابِ ، إلی بابِ الهُدی مِنَ الرَّدی ، وأنتَ تَری ولا تُری ، وأنتَ بِالمَنظَرِ الأَعلی ، حَتّی ثارَ عَلَیهِ مِن خَلقِکَ مَن غَرَّتهُ الدُّنیا ، وباعَ الآخِرَهَ بِالثَّمَنِ الأَوکَسِ (8) ، وأسخَطَکَ وأسخَطَ رَسولَکَ ، وأطاعَ مِن عِبادِکَ مِن أهلِ النِّفاقِ وحَمَلَهِ الأَوزارِ (9) مَنِ استَوجَبَ النّارَ ، لَعَنَ اللّهُ قاتِلی وُلدِ رَسولِکَ ، وضاعَفَ عَلَیهِمُ العَذابَ الأَلیمَ . ثُمَّ تَدنو قَلیلاً وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ آدَمَ صَفوَهِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ نوحٍ نَبِیِّ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ إبراهیمَ خَلیلِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ موسی کَلیمِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ عیسی روحِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبیبِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ أمیرِ المُؤمِنینَ عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ وَصِیِّ رَسولِ اللّهِ . السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الزَّکِیِّ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ فاطِمَهَ الصِّدّیقَهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الصِّدّیقُ الشَّهیدُ ، السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الوَصِیُّ الرَّضِیُّ البارُّ التَّقِیُّ . أشهَدُ أنَّکَ قَد أقَمتَ الصَّلاهَ ، وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ، ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، وعَبَدتَ اللّهَ مُخلِصا حَتّی أتاکَ الیَقینُ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . السَّلامُ عَلَیکَ وعَلَی الأَرواحِ الَّتی حَلَّت بِفِنائِکَ وأناخَت بِرَحلِکَ ، السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ المُحدِقینَ بِکَ ، السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ وزُوّارِ قبرِ ابنِ نَبِیِّ اللّهِ . ثُمَّ ادخُلِ الحائِرَ ، وقُل حینَ تَدخُلُ : السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ المُقَرَّبینَ ، السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ المُنزَلینَ ، السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ المُسَوِّمینَ ، السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ الَّذین هُم بِهذَا الحائِرِ یَعمَلونَ ، وبِأَمرِ اللّهِ مُسَلِّمونَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ وَابنَ أمینِ اللّهِ وَابنَ خالِصَهِ اللّهِ . السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عِبدِ اللّهِ ، إنّا للّهِِ وإنّا إلَیهِ راجِعونَ ، ما أعظَمَ مُصیبَتَکَ عِندَ أبیکِ رَسولِ اللّهِ ! وما أعظَمَ مُصیبَتَکَ عِندَ مَن عَرَفَ اللّهَ عَزَّوجَلَّ ! وأجَلَّ مُصیبَتَکَ عِندَ المَلَأِ الأَعلی ، وعِندَ أنبِیاءِ اللّهِ ، وعِندَ رُسُلِ اللّهِ ! السَّلامُ مِنّی إلَیکَ وَالتَّحِیَّهُ مَعَ عَظیمِ الرَّزِیَّهِ ، کُنتَ نورا فِی الأَصلابِ الشّامِخَهِ ، ونورا فی ظُلُماتِ الأَرضِ ، ونورا فِی الهَواءِ ، ونورا فِی السَّماواتِ العُلی ، کُنتَ فیها نورا ساطِعا لا یُطفی ، وأنتَ النّاطِقُ بِالهُدی . ثُمَّ امشِ قَلیلاً وقُل : اللّهُ أکبَرُ اللّهُ أکبَرُ سَبعَ مَرّاتٍ وهَلِّلهُ سَبعا وَاحمَدهُ سَبعا وسَبِّحهُ سَبعا وقُل : لَبَّیکَ داعِیَ اللّهِ سَبعا وقُل : إن کانَ لَم یُجِبکَ بَدَنی عِندَ استِغاثَتِکَ ، فَقَد أجابَکَ قَلبی وسَمعی وبَصَری ورَأیی وهَوایَ عَلَی التَّسلیمِ لِخَلَفِ النَّبِیِّ المُرسَلِ ، وَالسِّبطِ المُنتَجَبِ ، وَالدَّلیلِ العالِمِ ، وَالأَمینِ المُستَخزَنِ ، وَالمُؤَدِّی المُبَلِّغِ ، وَالمَظلومِ المُضطَهَدِ ، جِئتُکَ انقِطاعا إلَیکَ ، وإلی جَدِّکَ وأبیکَ ، ووَلَدِکَ الخَلَفِ مِن بَعدِکَ ، فَقَلبی لَکُم مُسَلِّمٌ ، ورَأیی لَکُم مُتَّبِعٌ ، ونُصرَتی لَکُم مُعَدَّهٌ ، حَتّی یَحکُمَ اللّهُ بِدینِهِ ویَبعَثَکُم . واُشهِدُ اللّهَ أنَّکُمُ الحُجَّهُ ، وبِکُم تُرجَی الرَّحمَهُ ، فَمَعَکُم مَعَکُم لا مَعَ عَدُوِّکُم ، إنّی بِکُم مِنَ المُؤمِنینَ ، لا اُنکِرُ للّهِِ قُدرَهً ، ولا اُکَذِّبُ مِنهُ بِمَشِیَّهٍ . ثُمَّ امشِ وقَصِّر خُطاکَ حَتّی تَستَقبِلَ القَبرَ ، وَاجعَلِ القِبلَهَ بَینَ کَتِفَیکَ ، وَاستَقبِل وَجهَهُ بِوَجهِکَ ، وقُل : السَّلامُ مِنَ اللّهِ ، وَالسَّلامُ عَلی مُحَمَّدٍ أمینِ اللّهِ عَلی رُسُلِهِ وعَزائِمِ أمرِهِ ، الخاتِمِ لِما سَبَقَ ، وَالفاتِحِ لِمَا استَقبَلَ ، وَالمُهَیمِنِ عَلی ذلِکَ کُلِّهِ ، وَالسَّلامُ عَلَیکَ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدِ صاحِبِ میثاقِکَ ، وخاتَمِ رُسُلِکَ ، وسَیِّدِ عِبادِکَ ، وأمینِکَ فی بِلادِکَ ، وخَیرِ بَرِیَّتِکَ ، کَما تَلا کِتابَکَ ، وجاهَدَ عَدُوَّکَ ، حَتّی أتاهُ الیَقینُ . اللّهُمَّ صَلِّ عَلی أمیرِ المُؤمِنینَ ، عَبدِکَ وأخی رَسولِکَ ، الَّذِی انتَجَبتَهُ بِعِلمِکَ ، وجَعَلتَهُ هادِیا لِمَن شِئتَ مِن خَلقِکَ ، وَالدَّلیلَ عَلی مَن بَعَثتَهُ بِرِسالَتِکَ ، ودَیّانَ الدّینِ بِعَدلِکَ ، وفَصلَ قَضائِکَ بَینَ خَلقِکَ ، وَالمُهَیمِنَ عَلی ذلِکَ کُلِّهِ ، وَالسَّلامُ عَلَیهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . اللّهُمَّ أتمِم بِهِ کَلِماتِکَ ، وأنجِز بِهِ وَعدَکَ ، وأهلِک بِهِ عَدُوَّکَ ، وَاکتُبنا فی أولِیائِهِ وأحِبّائِهِ ، اللّهُمَّ اجعَلنا لَهُ شیعَهً وأنصارا ، وأعوانا عَلی طاعَتِکَ وطاعَهِ رَسولِکَ ، وما وَکَّلتَهُ بِهِ وَاستَخلَفتَهُ عَلَیهِ یا رَبَّ العالَمینَ . اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَهَ بِنتِ نَبِیِّکَ ، وزَوجَهِ وَلِیِّکَ ، واُمِّ السِّبطَینِ الحَسَنِ وَالحُسَینِ ، الطّاهِرَهِ المُطَهَّرَهِ ، الصِّدّیقَهِ الزَّکِیَّهِ ، سَیِّدَهِ نِساءِ أهلِ الجَنَّهِ أجمَعینَ ، صَلاهً لا یَقوی عَلی إحصائِها غَیرُکَ . اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ ، عَبدِکَ وَابنِ أخی رَسولِکَ ، الَّذی انتَجَبتَهُ بِعِلمِکَ ، وجَعَلتَهُ هادِیا لِمَن شِئتَ مِن خَلقِکَ ، وَالدَّلیلَ عَلی مَن بَعَثتَهُ بِرِسالاتِکَ ، ودَیّانَ الدّینِ بِعَدلِکَ ، وفَصلَ قَضائِکَ بَینَ خَلقِکَ ، وَالمُهیمِنَ عَلی ذلِکَ کُلِّهِ ، وَالسَّلامُ عَلَیهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ ، عَبدِکَ وَابنِ أخی رَسولِکَ ، الَّذِی انتَجَبتَهُ بِعِلمِکَ ، وجَعَلتَهُ هادِیا لِمَن شِئتَ مِن خَلقِکَ ، وَالدَّلیلَ عَلی مَن بَعَثتَهُ بِرِسالاتِکَ ، ودَیّانَ الدّینِ بِعَدلِکَ ، وفَصلَ قَضائِکَ بَینَ خَلقِکَ ، وَالمُهَیمِنَ عَلی ذلِکَ کُلِّهِ ، وَالسَّلامُ عَلَیهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . وتُصَلّی عَلَی الأَئِمَّهِ کُلِّهِم کَما صَلَّیتَ عَلَی الحَسَنِ وَالحُسَینِ علیهماالسلام ، وتَقولُ : اللّهُمَّ أتمِم بِهِم کَلِماتِکَ ، وأنجِز بِهِم وَعدَکَ ، وأهلِک بِهِم عَدُوَّکَ وعُدُوَّهُم مِنَ الجِنِّ وَالإِنسِ أجمَعینَ ، اللّهُمَّ اجزِهِم عَنّا خَیرَ ما جَزَیتَ نَذیرا عَن قَومِهِ ، اللّهُمَّ اجعَلنا لَهُم شیعَهً وأنصارا وأعوانا عَلی طاعَتِکَ وطاعَهِ رَسولِکَ . اللّهُمَّ اجعَلنا مِمَّن یَتَّبِعُ النّورَ الَّذی اُنزِلَ مَعَهُم ، وأحیِنا مَحیاهُم وأمِتنا مَماتَهم ، وأشهِدنا مَشاهِدَهُم فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ ، اللّهُمَّ إنَّ هذا مَقامٌ أکرَمتَنی بِهِ وشَرَّفتَنی بِهِ ، وأعطَیتَنی فیهِ رَغبَهً عَلی حَقیقَهِ إیمانی بِکَ وبِرَسولِکَ . ثُمَّ تَدنو قَلیلاً مِنَ القَبرِ وتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، وسَلامُ اللّهِ وسَلامُ مَلائِکَتِهِ المُقَرَّبینَ وأنبِیائِهِ المُرسَلینَ کُلَّما تَروحُ الرّائِحاتُ الطّاهِراتُ لَکَ وعَلَیکَ ، سَلامُ المُؤمِنینَ لَکَ بِقُلوبِهِمُ ، النّاطِقینَ لَکَ بِفَضلِکَ بِأَلسِنَتِهِم . أشهَدُ أنَّکَ صادِقٌ صِدّیقٌ صَدَقتَ فیما دَعَوتَ إلَیهِ ، وصَدَقتَ فیما أتَیتَ بِهِ ، وأنَّکَ ثارُ اللّهِ فِی الأَرضِ ، اللّهُمَّ أدخِلنی فی أولِیائِکَ ، وحَبِّب إلَیَّ شَهادَتَهُم ومَشاهِدَهُم فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ ، إنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ . وتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، رَحِمَکَ اللّهُ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا إمامَ الهُدی ، السَّلامُ عَلَیکَ یا عَلَمَ التُّقی ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ عَلی أهلِ الدُّنیا ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ وَابنَ حُجَّتِهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا ثارَ اللّهِ وَابنَ ثارِهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وِترَ اللّهِ وَابنَ وِترِهِ . أشهَدُ أنَّکَ قُتِلتَ مَظلوما ، وأنَّ قاتِلَکَ فِی النّارِ ، وأشهَدُ أنَّکَ جاهَدتَ فی سَبیلِ اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ ، لَم تَأخُذکَ فِی اللّهِ لَومَهُ لائِمٍ ، وأنَّکَ عَبَدتَهُ حَتّی أتاکَ الیَقینُ ، أشهَدُ أنَّکُم کَلِمَهُ التَّقوی ، وبابُ الهُدی ، وَالحُجَّهُ عَلی خَلقِهِ . أشهَدُ أنَّ ذلِکَ لَکُم سابِقٌ فیما مَضی وفاتِحٌ فیما بَقِیَ ، وأشهَدُ أنَّ أرواحَکُم وطینَتَکُم طینَهٌ طَیِّبَهٌ ، طابَت وطَهُرَت بَعضُها مِن بَعضٍ ، مِنَ اللّهِ ومِن رَحمَتِهِ ، واُشهِدُ اللّهَ تَبارَکَ وتَعالی وکَفی بِهِ شَهیدا ، واُشهِدُکُم أنّی بِکُم مُؤمِنٌ ولَکُم تابِعٌ ، فی ذاتِ نَفسی وشَرایِعِ دینی ، وخاتِمَهِ عَمَلی ومُنقَلَبی ومَثوایَ ، فَأَسأَلُ اللّهَ البَرَّ الرَّحیمَ أن یُتَمِّمَ ذلِکَ لی . أشهَدُ أنَّکُم قَد بَلَّغتُم ونَصَحتُم ، وصَبَرتُم وقُتِلتُم وغُصِبتُم ، واُسیءَ إلَیکُم فَصَبَرتُم ، لُعِنَت اُمَّهٌ خالَفَتکُم ، واُمَّهٌ جَحَدَت وِلایَتَکُم ، واُمَّهٌ تَظاهَرت عَلَیکُم ، واُمَّهٌ شَهِدَت ولَم تُستَشهَد ، الحَمدُ للّهِِ الَّذی جَعَلَ النّارَ مَثواهُم ، وبِئسَ الوِردُ المَورودُ ، وبِئسَ الرِّفدُ المَرفودُ .وتَقولُ : صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ثَلاثا وعَلی روحِکَ وبَدَنِکَ ، لَعَنَ اللّهُ قاتِلیکَ ، ولَعَنَ اللّهُ سالِبیکَ ، ولَعَنَ اللّهُ خاذِلیکَ ، ولَعَنَ اللّهُ مَن شایَعَ عَلی قَتلِکَ ، ومَن أمَرَ بِذلِکَ ، وشارَکَ فی دَمِکَ ، ولَعَنَ اللّهُ مَن بَلَغَهُ ذلِکَ فَرَضِیَ بِهِ أو سَلَّمَ إلَیهِ ، أنَا أبرَأُ إلَی اللّهِ مِن وِلایَتِهِم ، وأتَوَلَّی اللّهَ ورَسولَهُ وآلَ رَسولِهِ . وأشهَدُ أنَّ الَّذینَ انتَهَکوا حُرمَتَکَ ، وسَفَکوا دَمَکَ ، مَلعونونَ عَلی لِسانِ النَّبِیِّ الاُمِّیِّ ، اللّهُمَّ العَنِ الَّذینَ کَذَّبوا رُسُلَکَ ، وسَفَکوا دِماءَ أهلِ بَیتِ نَبِیِّکَ صَلَواتُکَ عَلَیهِم . اللّهُمَّ العَن قَتَلَهَ أمیرِ المُؤمِنینَ ، وضاعِف عَلَیهِمُ العَذابَ الأَلیمَ ، اللّهُمَّ العَن قَتَلَهَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ ، وقَتَلَهَ أنصارِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ عَلَیهِمَا السَّلامُ ، وأصلِهِم حَرَّ نارِکَ ، وأذِقهُم بَأسَکَ ، وضاعِف عَلَیهِم عَذابَکَ ، وَالعَنهُم لَعنا وَبیلاً . (10) اللّهُمَّ أحلِل بِهِم نَقِمَتَکَ ، وَأْتِهِم مِن حَیثُ لا یَحتَسِبونَ ، وخُذهُم مِن حَیثُ لا یَشعُرونَ ، وعَذِّبهُم عَذابا نُکرا ، وَالعَن أعداءَ نَبِیِّکَ وآلِ نَبِیِّکَ لَعنا وَبیلاً ، اللّهُمَّ العَنِ الجِبتَ وَالطّاغوتَ وَالفَراعِنَهَ ، إنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ . وتَقولُ : بِأَبی أنتَ واُمّی یا أبا عَبدِ اللّهِ ، إلَیکَ کانَت رِحلَتی مَعَ بُعدِ شُقَّتی ، ولَکَ فاضَت عَبرَتی ، وعَلَیکَ کانَ أسَفی ونَحیبی ، وصُراخی وزَفرَتی وشَهیقی ، وإلَیکَ کانَ مَجیئی ، وبِکَ أستَتِرُ مِن عَظیمِ جُرمی ، أتَیتُکَ زائِرا وافدا قَد أوقَرتُ ظَهری . بِأَبی أنتَ واُمّی یا سَیِّدی ، بَکَیتُکَ یا خِیَرَهَ اللّهِ وَابنَ خِیَرَتِهِ ، وحُقَّ لی أن أبکِیَکَ ، وقَد بَکَتکَ السَّماواتُ وَالأَرَضونَ ، وَالجِبالُ وَالبِحارُ ، فَما عُذری إن لَم أبکِکَ ، وقَد بَکاکَ حَبیبُ رَبّی ، وبَکَتکَ الأَئِمَّهُ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِم ، وبَکاکَ مَن دونَ سِدرَهِ المُنتَهی (11) إلَی الثَّری جَزَعا عَلَیکَ . ثُمَّ استَلِمِ القَبرَ وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، یا حُسَینَ بنَ عَلِیٍّ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ وَابنَ حُجَّتِهِ ، أشهَدُ أنَّکَ عَبدُ اللّهِ وأمینُهُ ، بَلَّغتَ ناصِحا ، وأدَّیتَ أمیناً ، وقُلتَ صادِقا ، وقُتِلتَ صِدّیقا ، ومَضَیتَ عَلی یَقینٍ ، لَم تُؤثِر عَمیً عَلی هُدیً ، ولَم تَمِل مِن حَقٍّ إلی باطِلٍ ، ولَم تُجِب إلَا اللّهَ وَحدَهُ . وأشهَدُ أنَّکَ کُنتَ عَلی بَیِّنَهٍ مِن رَبِّکَ ، بَلَّغتَ ما اُمِرتَ بِهِ ، وقُمتَ بِحَقِّهِ ، وصَدَّقتَ مَن کانَ قَبلَکَ ، غَیرَ واهِنٍ ولا موهِنٍ ، فَصَلَّی اللّهُ عَلَیکَ وسَلَّمَ تَسلیما ، جَزاکَ اللّهُ مِن صِدّیقٍ خَیرا ، أشهَدُ أنَّ الجِهادَ مَعَکَ جِهادٌ ، وأنَّ الحَقَّ مَعَکَ وإلَیکَ ، وأنتَ أهلُهُ ومَعدِنُهُ ، ومیراثُ النُّبُوَّهِ عِندَکَ وعِندَ أهلِ بَیتِکَ . وأشهَدُ أنَّکَ قَد بَلَّغتَ ونَصَحتَ ووَفَیتَ ، وجاهَدتَ فی سَبیلِ رَبِّکَ بِالحِکمَهِ وَالمَوعِظَهِ الحَسَنَهِ ، ومَضَیتَ لِلَّذی کُنتَ عَلَیهِ شَهیدا ومُستَشهَدا ومَشهودا ، فَصَلَّی اللّهُ عَلَیکَ وسَلَّمَ تَسلیما . أشهَدُ أنَّکَ طُهرٌ طاهِرٌ مُطَهَّرٌ ، مِن طُهرٍ طاهِرٍ مُطَهَّرٍ ، طَهُرتَ وطَهُرَت أرضٌ أنتَ بِها ، وطَهُرَ حَرَمُکَ ، أشهَدُ أنَّکَ أمَرتَ بِالقِسطِ ودَعَوتَ إلَیهِ ، وأشهَدُ أنَّ اُمَّهً قَتَلَتکَ أشرارُ خَلقِ اللّهِ وکَفَرَتُهُ ، وإنّی أستَشفِعُ بِکَ إلَی اللّهِ رَبِّکَ ورَبّی مِن جَمیعِ ذُنوبی ، وأتَوَجَّهُ بِکَ إلَی اللّهِ فی حَوائِجی ورَغبَتی فی أمرِ آخِرَتی ودُنیایَ . ثُمَّ ضَع خَدَّکَ الأَیمَنَ عَلَی القَبرِ ، وقُل : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِحَقِّ هذَا القَبرِ ومَن فیهِ ، وبِحَقِّ هذِهِ القُبورِ ومَن أسکَنتَها ، أن تَکتُبَ اسمی عِندَکَ فی أسمائِهِم ؛ حَتّی تورِدَنی مَوارِدَهُم ، وتُصدِرَنی مَصادِرَهُم ، إنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ . وتَقولُ : رَبِّ أفحَمَتنی ذُنوبی وقَطَعَت مَقالَتی ، فَلا حُجَّهَ لی ولا عُذرَ لی ، فَأَنَا المُقِرُّ بِذُنوبی ، الأَسیرُ بِبَلِیَّتی ، المُرتَهَنُ بِعَمَلی ، المُتَجَلِّدُ (12) فی خَطیئَتی ، المُتَحَیِّرُ عَن قَصدی ، المُنقَطَعُ بی . قَد أوقَفتُ یا رَبِّ نَفسی مَوقِفَ الأَشقِیاءِ الأَذِلّاءِ المُذنِبینَ ، المُجتَرِئینَ عَلَیکَ بِوَعیدِکَ ، یا سُبحانَکَ! أیَّ جُرأَهٍ اجتَرَأتُ عَلَیکَ ، وأیَّ تَغریرٍ غَرَّرتُ بِنَفسی ، وأیُّ سَکرَهٍ أوبَقَتنی (13) ، وأیُّ غَفلَهٍ أعطَبَتنی ؟! ما کانَ أقبَحَ سوءَ نَظَری ، وأوحَشَ فِعلی ! یا سَیِّدی ! فَارحَم کَبوَتی لِحُرِّ وَجهی (14) ، وزَلَّهَ قَدَمی ، وتَعفیری فِی التُّرابِ خَدّی ، ونَدامَتی عَلی ما فَرَطَ مِنّی ، وأقِلنی عَثرَتی ، وَارحَم صَرخَتی وعَبرَتی ، وَاقبَل مَعذِرَتی . وعُد بِحِلمِکَ عَلی جَهلی ، وبِإِحسانِکَ عَلی خَطیئاتی ، وبِعَفوِکَ عَلَیَّ ، رَبِّ أشکو إلَیکَ قَساوَهَ قَلبی ، وضَعفَ عَمَلی ، فَارتَح (15) لِمَسأَلَتی ؛ فَأَنَا المُقِرُّ بِذَنبی ، المُعتَرِفُ بِخَطیئَتی ، وهذِهِ یَدی وناصِیَتی ، أستَکینُ لَکَ بِالقَوَدِ (16) مِن نَفسی ، فَاقبَل تَوبَتی ، ونَفِّس کُربَتی ، وَارحَم خُشوعی وخُضوعی وَانقِطاعی إلَیکَ سَیِّدی ، وأسَفی عَلی ما کانَ مِنّی ، وتَمَرُّغی وتَعفیری فی تُرابِ قَبرِ ابنِ نَبِیِّکَ بَینَ یَدَیکَ ، فَأَنتَ رَجائی ومُعتَمَدی ، وظَهری وعُدَّتی ، لا إلهَ إلّا أنتَ . ثُمَّ کَبِّر خَمسا وثَلاثینَ تَکبیرَهً ، ثُمَّ تَرفَعُ یَدَیکَ وتَقولُ : إلَیکَ یا رَبِّ صَمَدتُ مِن أرضی ، وإلَی ابنِ نَبِیِّکَ قَطَعتُ البِلادَ رَجاءً لِلمَغفِرَهِ ، فَکُن لی یا سَیِّدی سَکَنا وشَفیعا ، وکُن بی رَحیما ، وکُن لی مَنجیً یَومَ لا تَنفَعُ الشَّفاعَهُ عِندَهُ إلّا لِمَنِ ارتَضی ، یَومَ لا تَنفَعُ شَفاعَهُ الشّافِعینَ ، ویَومَ یَقولُ أهلُ الضَّلالَهِ : ما لَنا مِن شافِعینَ ولا صَدیقٍ حَمیمٍ . فَکُن یَومَئِذٍ فی مَقامی بَینَ یَدَی رَبّی لی مُنقِذا ، فَقَد عَظُمَ جُرمی إذَا ارتَعَدَت فَرائِصی ، واُخِذَ بِسَمعی وأنَا مُنَکِّسٌ رَأسی بِما قَدَّمتُ مِن سوءِ عَمَلی ، وأنَا عارٍ کَما وَلَدَتنی اُمّی ، ورَبّی یَسأَلُنی ، فَکُن لی یَومَئِذٍ شافِعا ومُنقِذا ، فَقَد أعدَدتُکَ لِیَومِ حاجَتی ویَومِ فَقری وفاقَتی . ثُمَّ ضَع خَدَّکَ الأَیسَرَ عَلَی القَبرِ وتَقولُ : اللّهُمَّ ارحَم تَضَرُّعی فی تُرابِ قَبرِ ابنِ نَبِیِّکَ ؛ فَإِنّی فی مَوضِعِ رَحمَهٍ یا رَبِّ . وتَقولُ : بِأَبی أنتَ واُمّی یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ ، إنّی أبرَأُ إلَی اللّهِ مِن قاتِلِکَ ومِن سالِبِکَ . یا لَیتَنی کُنتُ مَعَکَ فَأَفوزَ فَوزا عَظیما ، وأبذُلَ مُهجَتی فیکَ ، وأقِیَکَ بِنَفسی ، وکُنتُ فیمَن أقامَ بَینَ یَدَیکَ حَتّی یُسفَکَ دَمی مَعَکَ ، فَأَظفَرَ مَعَکَ بِالسَّعادَهِ وَالفَوزِ بِالجَنَّهِ . وتَقولُ : لَعَنَ اللّهُ مَن رَماکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن طَعَنَکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَنِ اجتَزَّ رَأسَکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن حَمَلَ رَأسَکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن نَکَتَ (17) بِقَضیبِهِ بَینَ ثَنایاکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن أبکی نِساءَکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن أیتَمَ أولادَکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن أعانَ عَلَیکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن سارَ إلَیکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن مَنَعَکَ ماءَ الفُراتِ ، لَعَنَ اللّهُ مَن غَشَّکَ وخَلّاکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن سَمِعَ صَوتَکَ فَلَم یُجِبکَ . لَعَنَ اللّهُ ابنَ آکِلَهِ الأَکبادِ ، ولَعَنَ اللّهُ ابنَهُ وأعوانَهُ وأتباعَهُ وأنصارَهُ وَابنَ سُمَیَّهَ ، ولَعَنَ اللّهُ جَمیعَ قاتِلیکَ وقاتِلی أبیکَ ومَن أعانَ عَلی قَتلِکُم ، وحَشَا اللّهُ أجوافَهُم وبُطونَهُم وقُبورَهُم نارا ، وعَذَّبَهُم عَذابا ألیما . ثُمَّ تُسَبِّحُ عِندَ رَأسِهِ ألفَ تَسبیحَهٍ مِن تَسبیحِ أمیرِ المُؤمِنینَ علیه السلام (18) ، فَإِن أحبَبتَ تَحَوَّلتَ إلی عِندِ رِجلَیهِ وتَدعو بِما قَد فَسَّرتُ لَکَ ، ثُمَّ تَدورُ مِن عِندِ رِجلَیهِ إلی عِندِ رَأسِهِ . فَإِذا فَرَغتَ مِنَ الصَّلاهِ سَبَّحتَ ، وَالتَّسبیحُ تَقولُ : سُبحانَ مَن لا تَبیدُ مَعالِمُهُ ، سُبحانَ مَن لا تَنقُصُ خَزائِنُهُ ، سُبحانَ مَن لَا انقِطاعَ لِمُدَّتِهِ ، سُبحانَ مَن لا یَنفَدُ ما عِندَهُ ، سُبحانَ مَن لَا اضمِحلالَ لِفَخرِهِ ، سُبحانَ مَن لا یُشاوِرُ أحَدا فی أمرِهِ ، سُبحانَ مَن لا إلهَ غَیرُهُ . ثُمَّ تَحَوَّل عِندَ رِجلَیهِ وضَع یَدَکَ عَلَی القَبرِ ، وقُل : صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ثَلاثا صَبَرتَ وأنتَ الصّادِقُ المُصَدَّقُ ، قَتَلَ اللّهُ مَن قَتَلَکُم بِالأَیدی وَالأَلسُنِ . وتَقولُ : اللّهُمَّ رَبَّ الأَربابِ ، صَریخَ (19) الأَخیارِ ، إنّی عُذتُ مَعاذا فَفُکَّ رَقَبَتی مِنَ النّارِ ، جِئتُکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ وافِدا إلَیکَ ، أتَوَسَّلُ إلَی اللّهِ فی جَمیعِ حَوائِجی مِن أمرِ آخِرَتی ودُنیایَ ، وبِکَ یَتَوَسَّلُ المُتَوَسِّلونَ إلَی اللّهِ فی جَمیعِ حَوائِجِهِم ، وبِکَ یُدرِکُ أهلُ الثَّوابِ مِن عِبادِ اللّهِ طَلِبَتَهُم . أسأَلُ وَلِیَّکَ ووَلِیَّنا أن یَجعَلَ حَظّی مِن زِیارَتِکَ الصَّلاهَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وَالمَغفِرَهَ لِذُنوبی ، اللّهُمَّ اجعَلنا مِمَّن تَنصُرُهُ وتَنتَصِرُ بِهِ لِدینِکَ فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ . ثُمَّ تَضَعُ خَدَّیکَ عَلَیهِ وتَقولُ : اللّهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ ، اشفِ صَدرَ الحُسَینِ ، اللّهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ ، اطلُب بِدَمِ الحُسَینِ ، اللّهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ ، انتَقِم مِمَّن رَضِیَ بِقَتلِ الحُسَینِ ، اللّهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ ، انتَقِم مِمَّن خالَفَ الحُسَینَ ، اللّهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ ، انتَقِم مِمَّن فَرِحَ بِقَتلِ الحُسَینِ . وتَبتَهِلُ إلَی اللّهِ فِی اللَّعنَهِ عَلی مَن قَتَلَ الحُسَینَ وأمیرَ المُؤمِنینَ علیهماالسلام ، وتُسَبِّحُ عِندَ رِجلَیهِ ألفَ تَسبیحَهٍ مِن تَسبیحِ فاطِمَهَ علیهاالسلام ، فَإِن لَم تَقدِر فَمِئَهَ تَسبیحَهٍ ، وتَقولُ : سُبحانَ ذِی العِزِّ الشّامِخِ المُنیفِ (20) ، سُبحانَ ذِی الجَلالِ الفاخِرِ العَظیمِ ، سُبحانَ ذِی المُلکِ الفاخِرِ القَدیمِ ، سُبحانَ ذِی المُلکِ الفاخِرِ العَظیمِ ، سُبحانَ مَن لَبِسَ العِزَّ وَالجَمالَ ، سُبحانَ مَن تَرَدّی بِالنّورِ وَالوَقارِ ، سُبحانَ مَن یَری أثَرَ النَّملِ فِی الصَّفا (21) وخَفَقانَ الطَّیرِ فِی الهَواءِ ، سُبحانَ مَن هُوَ هکَذا ولا هکَذا غَیرُهُ . ثُمَّ صِر إلی قَبرِ عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ علیه السلام ، فَهُوَ عِندَ رِجلَیِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام ، فَإِذا وَقَفتَ عَلَیهِ فَقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، وَابنَ خَلیفَهِ رَسولِ اللّهِ ، وَابنَ بِنتِ رَسولِ اللّهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ مُضاعَفَهً ، کُلَّما طَلَعَت شَمسٌ أو غَرَبَت ، السَّلامُ عَلَیکَ وعَلی روحِکَ وبَدَنِکَ ، بِأَبی أنتَ واُمّی مِن مَذبوحٍ ومَقتولٍ مِن غَیرِ جُرمٍ ، وبِأَبی أنتَ واُمّی دَمُکَ (22) المُرتَقی بِهِ إلی حَبیبِ اللّهِ ، وبِأَبی أنتَ واُمّی مِن مُقَدَّمٍ بَینَ یَدَی أبیکَ ، یَحتَسِبُکَ ویَبکی عَلَیکَ ، مُحرَقا عَلَیکَ قَلبُهُ ، یَرفَعُ دَمَکَ بِکَفِّهِ إلی أعنانِ السَّماءِ لا تَرجِعُ مِنهُ قَطرَهٌ ، ولا تَسکُنُ عَلَیکَ مِن أبیکَ زَفرَهٌ ، وَدَّعَکَ لِلفِراقِ ، فَمَکانُکُما عِندَ اللّهِ مَعَ آبائِکَ الماضینَ ، ومَعَ اُمَّهاتِکَ فِی الجِنانِ مُنَعَّمینَ ، أبرَأُ إلَی اللّهِ مِمَّن قَتَلَکَ وذَبَحَکَ . ثُمَّ انکَبَّ عَلَی القَبرِ ، وَضَع یَدَکَ عَلَیهِ ، وقُل : سَلامُ اللّهِ وسَلامُ مَلائِکَتِهِ المُقَرَّبینَ ، وأنبِیائِهِ المُرسَلینَ وعِبادِهِ الصّالِحینَ ، عَلَیکَ یا مَولایَ وَابنَ مَولایَ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ وعَلی عِترَتِکَ ، وأهلِ بَیتِکَ وآبائِکَ ، وأبنائِکَ واُمَّهاتِکَ الأَخیارِ الأَبرارِ ، الَّذینَ أذهَبَ اللّهُ عَنهُمُ الرِّجسَ وطَهَّرَهُم تَطهیرا . السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ وَابنَ أمیرِ المُؤمِنینَ وَابنَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، لَعَنَ اللّهُ قاتِلَکَ ، ولَعَنَ اللّهُ مَنِ استَخَفَّ بِحَقِّکُم وقَتَلَکُم ، لَعَنَ اللّهُ مَن بَقِیَ مِنهُم ومَن مَضی ، نَفسی فِداؤُکُم ولِمَضجَعِکُم ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکُم وسَلَّمَ تَسلیما . ثُمَّ ضَع خَدَّکَ عَلَی القَبرِ ، وقُل : صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبَا الحَسَنِ ثَلاثا بِأَبی أنتَ واُمّی أتَیتُکَ زائِرا وافِدا ، عائِذا مِمّا جَنَیتُ عَلی نَفسی ، وَاحتَطَبتُ عَلی ظَهری ، وأسأَلُ وَلِیَّکَ ووَلِیّی أن یَجعَلَ حَظّی مِن زِیارَتِکَ عِتقَ رَقَبَتی مِنَ النّارِ . وتَدعو بِما أحبَبتَ ، ثُمَّ تَدورُ مِن خَلفِ الحُسَین علیه السلام إلی عِندِ رَأسِهِ ، وصَلِّ عِندَ رَأسِهِ رَکعَتَینِ ، تَقرَأُ فِی الاُولَی الحَمدَ ویس ، وفِی الثّانِیَهِ الحَمدَ وَالرَّحمنَ ، وإن شِئتَ صَلَّیتَ خَلفَ القَبرِ ، وعِندَ رَأسِهِ أفضَلُ . فَإِذا فَرَغتَ فَصَلِّ ما أحبَبتَ ، إلّا أنَّ الرَّکعَتَینِ رَکعَتَیِ الزِّیارَهِ لابُدَّ مِنهُما عِندَ کُلِّ قَبرٍ ، فَإِذا فَرَغتَ مِنَ الصَّلاهِ فَارفَعَ یَدَیکَ ، وقُل : اللّهُمَّ إنّا أتَیناهُ مُؤمِنینَ بِهِ ، مُسَلِّمینَ لَهُ ، مُعتَصِمینَ بِحَبلِهِ ، عارِفینَ بِحَقِّهِ ، مُقِرّینَ بِفَضلِهِ ، مُستَبصِرینَ بِضَلالَهِ مَن خالَفَهُ ، عارِفینَ بِالهُدیَ الَّذی هُوَ عَلَیهِ ، اللّهُمَّ إنّی اُشهِدُکَ واُشهِدُ مَن حَضَرَنی مِن مَلائِکَتِکَ ، أنّی بِهِم مُؤمِنٌ ، وأنّی بِمَن قَتَلَهُم کافِرٌ . اللّهُمَّ اجعَل لِما أقولُ بِلِسانی حَقیقهً فی قَلبی ، وشَریعَهً فِی عَمَلی ، اللّهُمَّ اجعَلنی مِمَّن لَهُ مَعَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ عَلَیهِ السَّلامُ قَدَمٌ ثابِتٌ ، وأثبِتنی فیمَنِ استُشهِدَ مَعَهُ ، اللّهُمَّ العَنِ الَّذینَ بَدَّلوا نِعمَتَکَ کُفرا ، سُبحانَکَ یا حَلیمُ عَمّا یَعمَلُ الظّالِمونَ فِی الأَرضِ . تَبارَکتَ وتَعالَیتَ یا عَظیمُ ، تَری عَظیمَ الجُرمِ مِن عِبادِکَ فَلا تَعجَلُ عَلَیهِم ، تَعالَیتَ یا کَریمُ أنتَ شاهِدٌ غَیرُ غائِبٍ ، وعالِمٌ بِما اُتِیَ إلی أهلِ صَفوَتِکَ وأحِبّائِکَ مِنَ الأَمرِ الَّذی لا تَحمِلُهُ سَماءٌ ولا أرضٌ ، ولَو شِئتَ لَانتَقَمتَ مِنهُم ، ولکِنَّکَ ذو أناهٍ ، وقد أمهَلتَ الَّذینَ اجتَرَؤوا عَلَیکَ وعَلی رَسولِکَ وحَبیبِکَ ، فَأَسکَنتَهُم أرضَکَ ، وغَذَوتَهُم بِنِعمَتِکَ ، إلی أجَلٍ هُم بِالِغوهُ ، ووَقتٍ هُم صائِرونَ إلَیهِ ، لِیَستَکمِلُوا العَمَلَ الَّذی قَدَّرتَ ، وَالأَجَلَ الَّذی أجَّلتَ ، لِتُخَلِّدَهُم فی مَحَطٍّ ووَثاقٍ ، ونارٍ وحَمیمٍ وغَسّاقٍ (23) ، وَالضَّریعِ (24) وَالإِحراقِ ، وَالأَغلالِ وَالأَوثاقِ ، وغِسلینٍ (25) وزَقّومٍ وصَدیدٍ ، مَعَ طولِ المُقامِ فی أیّامٍ لَظی وفی سَقَرَ ، الَّتی لا تُبقی ولا تَذَرُ ، وفِی الحَمیمِ وَالجَحیمِ . ثُمَّ تَنکَبُّ عَلَی القَبرِ ، وتَقولُ : یا سَیِّدی ، أتَیتُکَ زائِرا موقِرا (26) مِنَ الذُّنوبِ ، أتَقَرَّبُ إلی رَبّی بِوُفودی إلَیکَ ، وبُکائی عَلَیکَ ، وعَویلی وحَسْرَتی ، وأسَفی وبُکائی ، وما أخافُ عَلی نَفسی ، رَجاءَ أن تَکونَ لی حِجابا وسَنَدا ، وکَهفا وحِرزا ، وشافِعا ووِقایَهً مِنَ النّارِ غَدا ، وأنَا مِن مَوالیکُمُ الَّذینَ اُعادی عَدُوَّکُم واُوالی وَلِیَّکُم ، عَلی ذلِکَ أحیا وعَلَیهِ أموتُ ، وعَلَیهِ اُبعَثُ إن شاءَ اللّهُ . وقَد أشخَصتُ بَدَنی ، ووَدَّعتُ أهلی ، وبَعُدَت شُقَّتی ، واُؤَمِّلُ فی قُربِکُمُ النَّجاهَ ، وأرجو فی أیّامِکُمُ الکَرَّهَ ، وأطمَعُ فِی النَّظَرِ إلَیکُم وإلی مَکانِکُم غَدا فی جِنانِ رَبّی مَعَ آبائِکُمُ الماضینَ . وتَقولُ : یا أبا عَبدِ اللّهِ ، یا حُسَینُ ابنَ رَسولِ اللّهِ ، جِئتُکَ مُستَشفِعا بِکَ إلَی اللّهِ ، اللّهُمَّ إنّی أستَشفِعُ إلَیکَ بِوَلَدِ حَبیبِکَ ، وبِالمَلائِکَهِ الَّذینَ یَضِجّونَ عَلَیهِ ویَبکونَ ویَصرُخونَ ، لا یَفتُرونَ ولا یَسأَمونَ ، وهُم مِن خَشیَتِکَ مُشفِقونَ ، ومِن عَذابِکَ حَذِرونَ . لا تُغَیِّرُهُمُ الأَیّامُ ولا یَهرَمونَ ، فی نَواحِی الحَیرِ یَشهَقونَ ، وسَیِّدُهُم یَری ما یَصنَعونَ وما فیهِ یَتَقَلَّبونَ ، قَدِ انهَمَلَت مِنهُمُ العُیونُ فَلا تَرقَأُ (27) ، وَاشتَدَّ مِنهُمُ الحُزنُ بِحُرقَهٍ لا تُطفَأُ . ثُمَّ تَرفَعُ یَدَیکَ وتَقولُ : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ مَسأَلَهَ المِسکینِ المُستَکینِ ، العَلیلِ الذَّلیلِ الَّذی لَم یُرِد بِمَسکَنَتِهِ غَیرَکَ ، فَإِن لَم تُدرِکهُ رَحمَتُکَ عَطِبَ (28) ، أسأَلُکَ أن تَدارَکَنی بِلُطفٍ مِنکَ ، فَأَنتَ الَّذی لا تُخَیِّبُ سائِلَکَ ، وتُعطِی المَغفِرَهَ وتَغفِرُ الذُّنوبَ . فَلا أکونَنَّ یا سَیِّدی أنَا أهوَنَ خَلقِکَ عَلَیکَ ، ولا أکونُ أهوَنَ مَن وَفَدَ إلَیکَ بِابنِ حَبیبِکَ ؛ فَإِنّی أمَّلتُ ورَجَوتُ ، وطَمِعتُ وزُرتُ وَاغتَرَبتُ ، رَجاءً لَکَ أن تُکافِیَنی إذ أخرَجتَنی مِن رَحلی ، فَأَذِنتَ لی بِالمَسیرِ إلی هذَا المَکانِ ، رَحمَهً مِنکَ وتَفَضُّلاً مِنکَ یا رَحمانُ یا رَحیمُ . وَاجتَهِد فِی الدُّعاءِ ما قَدَرتَ عَلَیهِ ، وأکثِر مِنهُ إن شاءَ اللّهُ ، ثُمَّ تَخرُجُ مِنَ السَّقیفَهِ ، وتَقِفُ بِحِذاءِ قُبورِ الشُّهَداءِ وتومی إلَیهِم أجمَعینَ ، وتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکُم ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أهلَ القُبورِ مِن أهلِ دِیارِ المُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکُم بِما صَبَرتُم فَنِعمَ عُقبَی الدّارِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أولِیاءَ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أنصارَ اللّهِ وأنصارَ رَسولِهِ ، وأنصارَ أمیرِ المُؤمِنینَ ، وأنصارَ ابنِ رَسولِهِ وأنصارَ دینِهِ . أشهَدُ أنَّکُم أنصارُ اللّهِ کَما قالَ اللّهُ عَزَّوجَلَّ : «وَکَأَیِّن مِّن نَّبِیٍّ قَتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَآ أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَکَانُواْ» (29) ، فَما ضَعُفتُم ومَا استَکَنتُم حَتّی لَقیتُمُ اللّهَ عَلی سَبیلِ الحَقِّ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکُم وعَلی أرواحِکُم وأجسادِکُم ، أبشِروا بِمَوعِدِ اللّهِ الَّذی لا خُلفَ لَهُ ولا تَبدیلَ ، إنَّ اللّهَ لا یُخلِفُ وَعدَهُ ، وَاللّهُ مُدرِکٌ بِکُم ثارَ ما وَعَدَکُم . أنتُم خاصَّهُ اللّهِ اختَصَّکُمُ اللّهُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ عَلَیهِ السَّلامُ ، أنتُمُ الشُّهَداءُ وأنتُمُ السُّعَداءُ ، سَعِدتُم عِندَ اللّهِ ، وفُزتُم بِالدَّرَجاتِ مِن جَنّاتٍ لا یَطعَنُ (30) أهلُها ولا یَهرَمونَ ، ورَضوا بِالمُقامِ فی دارِ السَّلامِ مَع مَن نَصَرتُم ، جَزاکُمُ اللّهُ خَیرا مِن أعوانٍ جَزاءَ مَن صَبَرَ مَعَ رَسولِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ ، أنجَزَ اللّهُ ما وَعَدَکُم مِنَ الکَرامَهِ فی جِوارِهِ ودارِهِ مَعَ النَّبِیّینَ وَالمُرسَلینَ ، وأمیرِ المُؤمِنینَ وقائِدِ الغُرِّ المُحَجَّلینَ . أسأَلُ اللّهَ الَّذی حَمَلَنی إلَیکُم حَتّی أرانی مَصارِعَکُم ، أن یُرِیَنیکُم عَلَی الحَوضِ رِواءً مَروِیّینَ ، ویُرِیَنی أعداءَکُم فی أسفَلِ دَرَکٍ مِنَ الجَحیمِ ؛ فَإِنَّهُم قَتَلوکُم ظُلما وأرادوا إماتَهَ الحَقِّ ، وسَلَبوکُم لِابنِ سُمَیَّهَ وَابنِ آکِلَهِ الأَکبادِ ، فَأَسأَلُ اللّهَ أن یُرِیَنیهِم ظِماءً مُظمَئینَ ، مُسَلسَلینَ مُغَلَّلینَ ، یُساقونُ إلَی الجَحیمِ . السَّلامُ عَلَیکُم یا أنصارَ ابنِ رَسولِ اللّهِ مِنّی ما بَقیتُ ، وَالسَّلامُ عَلَیکُم دائِما إذا فَنیتُ وبُلیتُ ، لَهفی (31) عَلَیکُم ، أیُّ مُصیبَهٍ أصابَت کُلَّ مَولیً لِمُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ! لَقَد عَظُمَت وخُصَّت وجَلَّت وعَمَّت مُصیبَتُکُم ، أنَا بِکُم لَجَزِعٌ ، وأنَا بِکُم لَموجَعٌ مَحزونٌ ، وأنَا بِکُم لَمُصابٌ مَلهوفٌ ، هَنیئا لَکُم ما اُعطیتُم ، وهَنیئا لَکُم ما بِهِ حُیِّیتُم . فَلَقَد بَکَتکُمُ المَلائِکَهُ وحَفَّت بِکُم ، وسَکَنَت مُعَسکَرَکُم ، وحَلَّت مَصارِعَکُم ، وقَدَّسَت وصَفَّت بِأَجنِحَتِها عَلَیکُم ، لَیسَ لَها عَنکُم فِراقٌ إلی یَومِ التَّلاقِ ، ویَومِ المَحشَرِ ، ویَومِ المَنشَرِ . (32) طافَت عَلَیکُم رَحمَهٌ مِنَ اللّهِ ، وبَلَغتُم بِها شَرَفَ الآخِرَهِ . أتَیتُکُم شَوقا وزُرتُکُم خَوفا ، أسأَلُ اللّهَ أن یُرِیَنیکُم عَلَی الحَوضِ وفِی الجِنانِ ، مَعَ الأَنبِیاءِ وَالمُرسَلینَ ، وَالشُّهَداءِ وَالصّالِحینَ ، وحَسُنَ اُولئِکَ رَفیقا . ثُمَّ دُر فِی الحائِرِ وأنتَ تَقولُ : یا مَن إلَیهِ وَفَدتُ ، وإلَیهِ خَرَجتُ ، وبِهِ استَجَرتُ ، وإلَیهِ قَصَدتُ ، وإلَیهِ بِابنِ نَبِیِّهِ تَقَرَّبتُ ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، ومُنَّ عَلَیَّ بِالجَنَّهِ ، وفُکَّ رَقَبَتی مِنَ النّارِ . اللّهُمَّ ارحَم غُربَتی وبُعدَ داری ، وَارحَم مَسیری إلَیکَ وإلَی ابنِ حَبیبِکَ ، وَاقلِبنی مُفلِحا مُنجِحا ، قَد قَبِلتَ مَعذِرَتی وخُضوعی ، وخُشوعی عِندَ إمامی وسَیِّدی ومَولایَ ، وَارحَم صَرخَتی وبُکائی ، وهَمّی وجَزَعی وحُزنی ، وما قَد باشَرَ قَلبی مِنَ الجَزَعِ عَلَیهِ . فَبِنِعمَتِکَ عَلَیَّ ولُطفِکَ لی خَرَجتُ إلَیهِ ، وبِتَقوِیَتِکَ إیّایَ وصَرفِکَ المَحذورَ عَنّی ، وکِلاءَتِکَ بِاللَّیلِ وَالنَّهارِ لی ، وبِحِفظِکَ وکَرامَتِکَ إیّایَ ، وکُلَّ بَحرٍ قَطَعتُهُ ، وکُلَّ وادٍ وفَلاهٍ سَلَکتُها ، وکُلَّ مَنزِلٍ نَزَلتُهُ ، فَأَنتَ حَمَلتَنی فِی البَرِّ وَالبَحرِ ، وأنتَ الَّذی بَلَّغتَنی ووَفَّقتَنی وکَفَیتَنی ، وبِفَضلٍ مِنکَ ووِقایَهٍ بَلَغتُ ، وکانَتِ المِنَّهُ لَکَ عَلَیَّ فی ذلِکَ کُلِّهِ ، وأثَری مَکتوبٌ عِندَکَ وَاسمی وشَخصی ، فَلَکَ الحَمدُ عَلی ما أبلَیتَنی وَاصطَنَعتَ عِندی . اللّهُمَّ فَارحَم فَرَقی مِنکَ ، ومَقامی بَینَ یَدَیکَ وتَمَلُّقی (33) ، وَاقبَل مِنّی تَوَسُّلی إلَیکَ بِابنِ حَبیبِکَ ، وصَفوَتِکَ وخِیَرَتِکَ مِن خَلقِکَ ، وتَوَجُّهی إلَیکَ ، وأقِلنی عَثرَتی ، وَاقبَل عَظیمَ ما سَلَفَ مِنّی ، ولا یَمنَعکَ ما تَعلَمُ مِنّی مِنَ العُیوبِ وَالذُّنوبِ وَالإِسرافِ عَلی نَفسی ، وإن کُنتَ لی ماقِتا فَارضَ عَنّی ، وإن کُنتَ عَلَیَّ ساخِطا فَتُب عَلَیَّ ، إنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ . اللّهُمَّ «اغفِر لی ولِوالِدَیَّ» وَ «ارحَمهُما کَما رَبَّیانی صَغیرا» ، وَاجزِهِما عَنّی خَیرا ، اللّهُمَّ اجزِهِما بِالإِحسانِ إحسانا وبِالسَّیِّئاتِ غُفرانا . اللّهُمَّ أدخِلهُمَا الجَنَّهَ بِرَحمَتِکَ ، وحَرِّم وُجوهَهُما عَن عَذابِکَ ، وبَرِّد عَلَیهِما مَضاجِعَهُما ، وَافسَح لَهُما فی قَبرَیهِما ، وعَرِّفنیهِما فی مُستَقَرٍّ مِن رَحمَتِکَ ، وجِوارِ حَبیبِکَمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ . (34)

.

1- .الإنَابَهُ : الرجوع إلی اللّه بالتوبه (النهایه : ج 5 ص 123 «نوب») .
2- .الحشر : 21 24 .
3- .السَّطْوُ : القهر والبطش (النهایه : ج 2 ص 366 «سطا») .
4- .النَّکالُ : العقوبه التی تَنکُل الناس عن فعل ما جعلت له جزاءً (النهایه : ج 5 ص 117 «نکل») .
5- .الوَبَالُ : العذاب فی الآخره (النهایه : ج 5 ص 146 «وبل») .
6- .الْتَبَسَ علیه الأمر : أی اختلط واشتبه (الصحاح : ج 3 ص 974 «لبس») .
7- .فی الطبعه المعتمده: «فصل علی محمّد» بدل «فضل محمّد»، والتصویب من طبعه النجف.
8- .الوَکسُ : النَّقصُ (الصحاح : ج 3 ص 989 «وکس») .
9- .الوِزْرُ : الإثم والثقل (الصحاح : ج 2 ص 845 «وزر») .
10- .وَبِیْلٌ : أی شدید (الصحاح : ج 5 ص 1840 «وبل») .
11- .سِدْرَهُ المُنتهی : شجره فی أقصی الجنّه إلیها ینتهی علم الأوّلین والآخرین (النهایه : ج 2 ص 353 «سدر») .
12- .الجَلَدُ : القُوَّه والصبر (النهایه : ج 1 ص 284 «جلد») .
13- .أوبَقَهُ : أهلکه (الصحاح : ج 4 ص 1562 «وبق») .
14- .حُرُّ الوَجهِ: ما أقبَلَ علیک منه (لسان العرب : ج 4 ص 183 «حرر»).
15- .ارتاحَ اللّه له برحمته : أنقذهُ من البلیّه . والاریتاح : النشاط والرحمه (القاموس المحیط : ج 1 ص 224 «روح») .
16- .القَوَدُ : القَصَاصُ (النهایه : ج 4 ص 119 «قود») .
17- .یَنکُتُ بِقَضیب : أی یَضْرِبُ بِطَرَفِه (النهایه : ج 5 ص 113 «نکت») .
18- .راجع : ج 12 ص 6 ح 3246 .
19- .الاستِصْراخُ : الاستغاثه (النهایه : ج 3 ص 21 «صرخ») .
20- .أنَافَ : أشْرَفَ وارتَفَع (تاج العروس : ج 12 ص 516 «نوف») .
21- .الصَّفا : الحِجَارَهُ المُلْسُ ، الواحده صفاه (المصباح المنیر : ص 344 «صفو») .
22- .. کذا فی المتن و الصحیح : «لِدَمِکَ» .
23- .الغَسّاقُ : ما یقطر من جلود أهل النار (مفردات ألفاظ القرآن : ص 606 «غسق») .
24- .الضَّریْعُ : نبات أحمر منتن الریح (مفردات ألفاظ القرآن : ص 506 «ضرع») .
25- .الغِسْلین : غساله أبدان الکفّار فی النار (مفردات ألفاظ القرآن : ص 607 «غسل») .
26- .الوِقر: الحِمل. وأوقَرَ راحلَتَه: أی حَمّلَها (النهایه: ج 5 ص 213 «وقر») .
27- .رَقَأَ الدَّمْعُ : إذا سکن وانقطع (النهایه : ج 2 ص 248 «رقأ») .
28- .العَطَبُ : الهلاک (الصحاح : ج 1 ص 184 «عطب») .
29- .آل عمران : 146 .
30- .طعن فی السنّ : کَبُرَ (المصباح المنیر : ص 373 «طعن») .
31- .لَهِفَ : حَزُنَ وتَحَسَّرَ ، والملهوف : المظلوم یستغیث (الصحاح : ج 4 ص 1428 «لهف») .
32- .نَشَر المیِّتُ : إذا عاش بعد الموت ، وأنشره اللّه : أی أحیاه (النهایه : ج 5 ص 54 «نشر») .
33- .مَلِقْتُ له وتملّقت : تَوَدّدْتُه (المصباح المنیر : ص 579 «ملق») .
34- .کامل الزیارات : ص 393 424 ح 639 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 173 190 ح 30 .